
Κουβαλώντας στην πλάτη του 85 χρόνια μουσικής εμπειρίας, ο Αντώνης Ξυλούρης, γνωστός με το όνομα Ψαραντώνης, εισήλθε στο μικρό θέατρο της Αρχαίας Επιδαύρου το Σάββατο 8 Ιουλίου και ακούγοντας το θερμό χειροκρότημα καλωσορίσματος του κοινού, ακούμπησε το χέρι του στην καρδιά ως ένδειξη ευγνωμοσύνης.
Ο «Σπιθόλιοντας» από την Κρήτη, με συνοδοιπόρους του τα οικεία του πρόσωπα Γιώργη, Λάμπη και Νίκη Ξυλούρη αλλά και τους μουσικούς Maria-Christina Harper και Γιώργο Κούτρα χάρισε στο κοινό μια αξέχαστη μουσική βραδιά με ορχηστρικά και αγαπημένα κρητικά τραγούδια.
Η μουσική πηγάζει αβίαστα μέσα από το σώμα του και κανείς δεν μπορεί να αποτραβήξει το βλέμμα του από τον δεξιοτεχνικό «χορό» των χεριών του πάνω στη λύρα.
Μια σκληρότητα και μια τρυφερότητα συνάμα συνθέτουν αυτή τη μοναδική προσωπικότητα, που θέλησε δυο με τρεις φορές να απολογηθεί στο κοινό, «γιατί τα όργανα ξεκουρδίζονται από τον αέρα και την υγρασία».
Μια σχέση πατέρας και γιου (σ.σ. ο Γιώργος Ξυλούρης είναι γιός του) με συνδετικό κρίκο τη μουσική κρητική παράδοση, η οποία μεταδίδεται από γενιά σε γενιά.
Με το δυνατό τους χειροκρότημα και το σήκωμα από τις θέσεις τους, στο τέλος της βραδιάς, οι θεατές εξέφρασαν το δέος και τον σεβασμό που αποπνέει η σχεδόν ασκητική φιγούρα του, γεγονός που του έδωσε τη δύναμη να τραγουδήσει την «Τίγρη».
Θα κλείσουμε με τους αγαπημένους στίχους: «Έχω μια τίγρη μέσα μου, άγρια λιμασμένη που όλο με περιμένει κι όλο την καρτερώ τηνέ μισώ και με μισεί, θέλει να με σκοτώσει μα ελπίζω να φιλιώσει καιρό με τον καιρό.»
Αγγελική Γεωργοπούλου