Η μεγαλύτερη Κοινοβουλευτική Ομάδα…

  • Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ

Δεν θα κρύψω την επίδραση που υφίσταμαι από τακτικούς συνεργάτες της εφημερίδας μας, όπως των αδελφών Βαγγέλη και Γιάννη Μητράκου, εν προκειμένω, και δεν μπορώ να μη θαυμάζω τις διαφορετικές, πολλές φορές, προσεγγίσεις τους στα επίκαιρα θέματα.

Κομμάτι από τον βυζαντινό θρήνο «επί τη αλώσει της Κωνσταντινουπόλεως» επέλεξε, προ ημερών, ο Γιάννης Μητράκος να διεκτραγωδήσει την κατάσταση στον πολύπαθο χώρο της Αριστεράς.

Έγραφε, λοιπόν, στον τίτλο του άρθρου του ο συνταξιούχος δάσκαλος:

«Κάθε κορφούλα και παπάς, κάθε παπάς και διάκος» https://proinosmorias.gr/kathe-korfoula-kai-papas-kathe-papas-kai-diakos/

― Δεν μπορώ τι άλλο ν’ αντιτάξω, παρά από τον ίδιο θρήνο:
«Σώπασε, κυρά Δέσποινα, και μη πολυδακρύζης,
πάλι με χρόνους, με καιρούς, πάλι δικά σας είναι»!

Από την άλλη (στο άρθρο του «Ποιος «σιδερώνει» τον «τσαλακωμένο» Μητσοτάκη;), https://proinosmorias.gr/poios-sideronei-ton-tsalakomeno-mitsotaki/ με παρρησία ο λογοτέχνης και αρθογράφος, συνταξιούχος δάσκαλος, Βαγγέλης Μητράκος, δηλώνει πως ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ «δίνουν χέρι σωτηρίας στον Μητσοτάκη και τον «σιδερώνουν», κανονικά, την ώρα που βγαίνει «τσαλακωμένος» από μια συνεδρίαση της Βουλής, την ώρα που τον έχει εγκαταλείψει το 33% των βουλευτών του και έχει υποστεί την αρχηγική εμφάνιση και την εκ διαμέτρου αντίθετη εισήγηση από τον Αντ. Σαμαρά!!!»

Υπάρχει, όμως, και άλλο σενάριο, και άλλη ανάγνωση, προς επεξεργασία και συνολική αποτίμηση· είχα σκοπό σήμερα να θέσω υπό κρίση την άποψη, μήπως η μεγαλύτερη Κοινοβουλευτική Ομάδα είναι αυτή, η υπό τον Αντώνη Σαμαρά!
Δηλαδή, εάν ήθελε κανείς ν’ αθροίσει (στο νομοσχέδιο για την ισότητα στον γάμο, το οποίο υπερψηφίστηκε διακομματικά στη Βουλή των Ελλήνων) τα είκοσι (20) «όχι» των βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας, μαζί με τις τριάντα μία (31) «αποχές» (επίσης των βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας, συμπεριλαμβανομένων του υπουργού Επικρατείας, Μάκη Βορίδη και των υφυπουργών κ.κ. Ιωάννη Μπούγα, Μαρίας Κεφάλα και Στ. Κελέτση), τη μία (1) αρνητική ψήφο του βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας, Γ. Καρασμάνη (που ψήφισε «όχι» εγγράφως), συν την «αποχή» δύο (2) βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ (Παύλου Πολάκη και Όθωνα Ηλιόπουλου) και το ένα (1) «παρών» της κυρίας Νίνας Κασιμάτη, τις έντεκα (11) «αποχές» βουλευτών του ΠΑΣΟΚ και τα «όχι» του κόμματος των «Σπαρτιατών», της «Ελληνικής Λύσης», της «Νίκης» και, βέβαια, του ΚΚΕ, που ψήφισαν άπαντες για …«πυρηνική» οικογένεια, η «πυρηνική βόμβα» είναι στο κατώφλι μας!

Γιατί όλοι οι ως άνω διαφωνούντες αθροιζόμενοι φθάνουν τους 125(!), δηλαδή 19 βουλευτές περισσότεροι από αυτούς που ψήφισαν στο κόμμα που «προχθές» στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο απώλεσε τη δεδηλωμένη! (Μόνο 106 βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας υπερψήφισαν το επίμαχο νομοσχέδιο, 33 του ΣΥΡΙΖΑ, 21 του ΠΑΣΟΚ, 10 της Νέας Αριστεράς και 6 της Πλεύσης Ελευθερίας, σύνολο 175).

Είναι, λοιπόν, και αυτή μία ανάγνωση, για εξαγωγή πολλών συμπερασμάτων. Για την εκατέρωθεν ετερόκλητη «συμμαχία», την οποία, ευτυχώς, υπαγορεύει ρητώς το Σύνταγμα!

Θα επιμείνω, όμως, στο άσμα, στο δημοτικό τραγούδι για την πτώση της Βασιλεύουσας, στο οποίο παρέπεμψε (προχθές με το άρθρο του) ο Γιάννης Μητράκος, μία πτώση για την οποία είχαν μιλήσει ενωρίτερα πάμπολλοι ότι ήταν προδιαγεγραμμένη!…

«Της Αγια-Σοφιάς»
(1453)
Σημαίνει ο Θιος, σημαίνει η γης, σημαίνουν τα επουράνια,
σημαίνει κ’ η αγιά Σοφιά, το μέγα μοναστήρι,
με τετρακόσια σήμαντρα κ’ εξηνταδυό καμπάνες,
κάθε καμπάνα και παπάς, κάθε παπάς και διάκος.
Ψάλλει ζερβά ο βασιλιάς, δεξιά ο πατριάρχης,
κι’ απ’ την πολλή την ψαλμουδιά εσειόντανε οι κολόνες.
Να μπούνε στο χερουβικό και νά βγη ο βασιλέας,
φωνή τους ήρθε εξ ουρανού κι απ’ αρχαγγέλου στόμα.
«Πάψετε το χερουβικό κι ας χαμηλώσουν τ’ άγια,
παπάδες πάρτε τα γιερά, κ’ σεις κεριά σβηστήτε,
γιατί είναι θέλημα Θεού η Πόλη να τουρκέψη.
Μόν στείλτε λόγο στη Φραγκιά, να ρτουνε τριά καράβια·
το ‘να να πάρη το σταυρό και τ΄ άλλο το βαγγέλιο,
το τρίτο, το καλύτερο, την άγια τράπεζά μας,
μη μας την πάρουν τα σκυλιά και μας την μαγαρίσουν».
Η Δέσποινα ταράχτηκε, κ’ εδάκρυσαν οι εικόνες.
«Σώπασε, κυρά Δέσποινα, και μη πολυδακρύζης,
πάλι με χρόνους, με καιρούς, πάλι δικά σας είναι».

[πηγή: Ν.Γ. Πολίτης, Εκλογαί από τα τραγούδια του ελληνικού λαού, Βιβλιοπωλείον Ε.Γ. Βαγιονάκη & Τ. Γρηγορόπουλου, Αθήνα 1958 (4η έκδ.), σ. 12-13]

Σχετικές δημοσιεύσεις