Έξι βασικά ερωτήματα για να μάθουμε περισσότερα για την Προγεννητική Αγωγή

  • Γράφει η Ιωάννα Μαρή,  επίτ. Σύμβουλος Επικρατείας και Πρόεδρος της «Ελληνικής Εταιρείας Προγεννητικής Αγωγής»

-Τι είναι ακριβώς η προγεννητική αγωγή; Είναι αναγκαίο να την μάθουν οι νέοι μέλλοντες γονείς;

 Η εποχή μας, όπου ζει η σημερινή νεολαία, είναι μια πολύ προικισμένη και ευνοημένη εποχή, διότι σήμερα η Επιστήμη μάς έχει προσφέρει μοναδικές γνώσεις που δεν φανταζόμασταν λίγο πριν. Μια απ’ αυτές τις νέες γνώσεις είναι αυτή που αναφέρεται στην προγεννητική ζωή του ανθρώπου, δηλαδή την ζωή των εννέα μηνών που ο καθένας μας έζησε στην μήτρα της μητέρας του: το άγνωστο κρυφό παρελθόν μας.

Πάντα η  ανθρωπότητα ενδιαφερόταν να αναθρέψει σωστά τα παιδιά, πολίτες του αύριο, ασχολείτο όμως με την σχολική και αργότερα και με την προσχολική και  νεογνική περίοδο της ζωής τους

Σήμερα όμως, τα τελευταία 50 χρόνια, οι επιστήμονες της Ιατρικής, Βιολογίας, Γενετικής, Επιγενετικής, Ψυχολογίας, με σειρά νέων τεχνολογιών (υπέρηχοι)  ανακάλυψαν, και τόνισαν την ύψιστη σημασία της πριν από την γέννηση ζωής, δηλαδή της  εμβρυικής ζωής, για την Υγεία, την Ψυχική Ισορροπία και τα Χαρίσματα και  Δημιουργικότητα του παιδιού που θα γεννηθεί, και του αυριανού ενηλίκου που θα γίνει.

Τότε χτίζονται τα θεμέλια του οργανισμού του παιδιού, αλλά και του ψυχισμού του και του χαρακτήρα του.

 – Ποιοι βάζουν τα θεμέλια αυτής της αρχής της ζωής;

Το ζευγάρι, με  τον τρόπο της ζωής του.  Προπαντός η Γυναίκα-έγκυος, από την  σύλληψη του παιδιού, έως την γέννησή του, με την τροφή της, τις σκέψεις και τα συναισθήματά της, τον τρόπο της ζωής της, τον πολιτισμό  που την περιβάλλει,  δίνει πρώτα-πρώτα στο διαπλασσόμενο έμβρυο στοιχεία για να σχηματίσει το σώμα του, με όλα τα όργανά του, με όλα τα αναγκαία στοιχεία για τον πολυκύτταρο οργανισμό του…

Η επίδραση αυτής της περιόδου όμως φθάνει και στον χαρακτήρα του ανθρώπου και στα ταλέντα και τις ιδιοφυΐες του, στις ιδιαιτερότητες της ψυχικής και πνευματικής του ιδιοσυστασίας, στις συνήθειες  και τις δεξιότητές του… Αυτές οι χαρισματικές ποιότητες κάθε ανθρώπου έχουν ανάγκη θεμελίωσης των στοιχείων τους, στα θεμέλια της ζωής.

Είναι λοιπόν πρώτιστης σημασίας αυτή η περίοδος : σύλληψη,  εγκυμοσύνη, γέννηση να βιωθεί από μητέρα, έγκυο και πατέρα με τον πιο υγιεινό, θετικό, αισιόδοξο  τρόπο από τους γονείς, ώστε τις καλύτερες προϋποθέσεις, τα καλύτερα στοιχεία να προσφέρουν στο  διαπλασσόμενο παιδί τους, που θα του εξασφαλίσουν σ’ όλες τις ηλικίες  υγεία, εξυπνάδα, καλοσύνη, δημιουργικότητα, καλό χαρακτήρα.

Γι’ αυτό λοιπόν Άνδρας και Γυναίκα είναι αναγκαίο να μάθουν την σημασία αυτής της περιόδου της ζωής, ώστε να γνωρίζουν ότι εκείνοι θα δώσουν στο παιδί που διαμορφώνεται στη μήτρα της Γυναίκας, αυτή την πρώτη Αγωγή, αναγκαία για τα στέρεα θεμέλια της Νέας Ζωής.

Προγεννητική Αγωγή είναι αυτή η πρώτη αγωγή που οι γονείς μπορούν να προσφέρουν στο παιδί τους στα θεμέλια της ζωής του, από την σύλληψη ως την γέννησή του.

Ως πρώτη έχει μεγάλη δύναμη που εκτείνεται σε όλες τις ηλικίες. Αυτά τα ίδια θεμέλια στηρίζουν την ζωή σ’όλες τις ηλικίες.

-Και σε τι ιδιαίτερα συνίσταται αυτή η πριν από την γέννηση αγωγή;

Συνίσταται απλά σε ένα υγιή και θετικό, τρόπο ζωής του ζευγαριού. Αυτός ο τρόπος ζωής διαμορφώνει το έμβρυο. Είναι η πιο δυναμική πρόληψη! Αν είναι θετική και πλούσια, το χτίσιμο, η πρώτη δηλαδή διαμόρφωση του εμβρύου, αυριανού παιδιού και ενηλίκου, γίνονται σωστά, αρμονικά, δεν χρειάζονται διόρθωση. Κανένας δεν βλέπει τι συμβαίνει στη μήτρα της μητέρας, αλλά η ανάπτυξη του εμβρύου  προχωρεί συνεχώς και κανονικά.

Οι γονείς, ήδη από την σύλληψη, είναι οι πρώτοι, πιο δυναμικοί παιδαγωγοί του παιδιού τους.

-Δεν αρκεί λοιπόν η ανατροφή που δίνουμε στο παιδί αργότερα, μετά την γέννηση, ακόμη κι αν είναι εξαιρετική;

«Σ’ όλα τα έργα σημασία έχει πώς γίνεται η αρχή, στα θεμέλια: στην οικοδομική τέχνη, αρχή είναι  η θέση των θεμελίων, στην ναυπηγική, η κατασκευή της καρίνας,…και στην παιδοποιία, το ταίριασμα των ζευγαριών και η αρχή της ζωής»  μας λέει ο Πυθαγόρας.

Τότε, από την σύλληψη έως την γέννηση  διαμορφώνεται όλος ο οργανισμός , αλλά και ο ψυχισμός του παιδιού. Μετά την γέννηση, η ανάπτυξή του απλά συνεχίζεται… δεν πετάμε βέβαια ό,τι  τότε χτίσθηκε… Τα θεμέλια μπήκαν τότε. Αν είναι στρεβλά,  σε διάπλαση του οργανισμού του παιδιού ή σε ελαττώματα της νόησής του ή του χαρακτήρα του, και πάλι πάνω  σ’αυτά θα κτισθεί η συνέχεια. Η μετά την γέννηση αγωγή θα κτίσει πάνω στα θεμέλια…

Έτσι συμβαίνει και στο φυτικό βασίλειο: Όταν φυτέψουμε ένα σπόρο, θα περάσει κάποιος χρόνος, όπου δεν βλέπουμε τίποτε.

 Μέσα στο έδαφος – τη μήτρα της μεγάλης Μάνας-Γης- ο σπόρος φτιάχνει τις ρίζες του, τα θεμέλια της ζωής του δένδρου, απορροφώντας υλικά από το έδαφος, τη μάνα του Γη.

Μεγάλες και γερές ρίζες θα δώσουν δένδρο εύρωστο με γλυκούς καρπούς, το παν εξαρτάται από το έδαφος και τις συνθήκες που βρήκε.

Στην  εμβρυική περίοδο της ζωής χτίζονται επίσης οι ρίζες=τα θεμέλια  όλου του οργανισμού του ανθρώπου, από το αίμα της μητέρας-εγκύου, το οποίο, εκτός από τα φυσικά στοιχεία (πρωτεΐνες, υδατάνθρακες, λίπη, βιταμίνες, μέταλλα), περιέχει ορμόνες από τον ψυχισμό της μητέρας, κι έχει επίσης εντυπωμένα μέσα του σκέψεις, συναισθήματα της μητέρας κλπ).

 Θεμέλια όλης της ζωής ή το αντίθετο!

Όλα του τα όργανα και προπαντός  τα κύρια όργανα και ο εγκέφαλός του, ιδέες,  διαμορφώνονται στους 9 μήνες! Ψυχικός βίος επίσης! Θεμέλια γερά όλης της ζωής ή το αντίθετο!

Όταν γεννιέται, τα θεμέλια όλου του οργανισμού του είναι εκεί!

Αν οι ρίζες του είναι γερές, θα δημιουργήσει  ωραίους καρπούς-έργα ζωής χρήσιμα για τον άνθρωπο  μετά την  γέννησή του.

Αυτό σημαίνει ότι το ζευγάρι, από την σύλληψη έως την γέννηση του παιδιού τους, ενόσω αυτό διαπλάσσεται, δίνουν στο παιδί τους μια προοπτική Υγείας και Ισορροπίας, μια ανατροφή, είτε το γνωρίζουν είτε όχι. Εγγράφουν στην μνήμη των κυττάρων του ένα πρόγραμμα ζωής!

-Ποιό είναι το δομικό υλικό που δίνει η έγκυος στο παιδί, δηλαδή στο έμβρυο;

Α΄) Το αίμα της, το οποίο, διαμορφώνεται από την διατροφή της και εάν είναι σωστή και ποικίλη, μέσω του πλακούντα, χτίζει αρμονικά τα όργανα του εμβρύου, δίνοντας σε κάθε όργανο τα αναγκαία γι’αυτό στοιχεία για την τέλεια διάπλασή του.

Γι’αυτό και ο ερευνητής μαιευτήρας-γυναικολόγος Michel Odent αναφέρει:   «Η υγεία διαμορφώνεται στην βάση της κατά την σύντομη περίοδο της άμεσης εξάρτησης του παιδιού από την μητέρα: δηλαδή ιδίως, κατά την εμβρυική περίοδο, την γέννηση και τον θηλασμό.» Michel Odent

 «Όλες οι σύγχρονες σοβαρές ασθένειες, ακόμη κι αν εκδηλώνονται στα 10, 20 , 40, 50 ή μετέπειτα έχουν την αιτία τους στην εγκυμοσύνη». Michel Odent

Β΄) Ο αέρας που αναπνέει και οξυγονώνει το αίμα της και το έμβρυο

Γ΄)  Σκέψεις και συναισθήματα της μητέρας, του πατέρα,  όλα  διαμορφώνουν τον ψυχισμό της και παράγουν ορμόνες στο αίμα της και φθάνουν στο έμβρυο και του δημιουργούν τις δικές του ψυχικές δυνάμεις. Πρώτα το έμβρυο αισθάνεται και αγαλλιά με την αγάπη της μητέρας του, του πατέρα του. Αν έχει δεχθεί την αγάπη και το καλωσόρισμά τους κι εκείνο θα αγαπήσει τον εαυτό του και θα προσφέρει αφειδώς την αγάπη του αργότερα.

Αν δεν το έχουν επιθυμήσει όμως, θα έχει βαθειά τραυματιστεί η ψυχή του κι αυτή η πληγή δύσκολα θα κλείσει στην ζωή του…

Αν το έχουν βαθειά αγαπήσει, και το έχουν εμποτίσει με την γαλήνη και τον πολιτισμό τους, το παιδί και ενήλικος αργότερα θα κάνει θαύματα!

Όλα φθάνουν στο έμβρυο, ως πληροφορίες μέσω της μνήμης των κυττάρων του.

Ιδανικά, σκέψεις, λόγος, συναισθήματα, επιθυμίες, της μητέρας, και μέσω αυτής και του πατέρα και το περιβάλλον τους, όλα εγγράφονται στην νευρική κυτταρική μνήμη του εμβρύου, αποθηκεύονται και διαμορφώνουν τις κλίσεις, τον χαρακτήρα του, τον πλούτο των εμπειριών του,  την ικανότητά του για μάθηση.

 Όλα, θετικά ή αρνητικά, εντυπώνονται μέσα του και εκδηλώνονται στην μεταγεννητική ζωή του. Η βιαιότητα ή η ειρηνική διάθεση, πριν εκδηλωθούν στην ενήλικη ζωή, έχουν πρώτα εντυπωθεί στην νευρική κυτταρική μνήμη των εμβρύων από τα βιώματα της μητέρας- εγκύου και του πατέρα– κι αυτά τα πρότυπα επαναλαμβάνονται αργότερα.

«Ό,τι έχει καταγραφεί στην μνήμη των κυττάρων του εμβρύου, αν προπαντός συνοδεύεται από έντονα συναισθήματα, δεν σβήνεται εύκολα…» (δρ Αθανάσιος Καυκαλίδης)

-Χαρακτήρας  και  ψυχισμός του παιδιού διαμορφώνονται με τις ψυχικές ενέργειες της μητέρας και μέσω αυτής του πατέρα και του περιβάλλοντος.

Δ΄) Φως, εικόνες, λόγος, ήχοι, μουσική, που η έγκυος βλέπει, ακούει, θαυμάζει, ο πολιτιστικός περίγυρος το εμποτίζουν με τις ενέργειές τους και του δίνουν πληροφορίες και καθώς εκλεπτύνουν την δόμηση των αισθητηρίων οργάνων του και  την ψυχή του, του δίνουν ταλέντα, ιδιοφυΐες που θα εκδηλωθούν αργότερα.

Το παιδί που γεννιέται είναι ήδη 9 μηνών.

-Μπορούμε να αντιληφθούμε  πόσο η υγεία κάθε μελλοντικού παιδιού θα βελτιωθεί με την προγεννητική αγωγή που μας παρουσιάζετε!

Βεβαίως, αναμφίβολα! Αλλά η προγεννητική αγωγή δεν στοχεύει μόνον στην δημιουργία παιδιού υγιούς, αλλά παιδιού ειρηνικού, συγκεντρωμένου, επικοινωνιακού, με αξίες, χαρίσματα και ταλέντα!

Η σύγχρονη νευροεπιστήμη υποστηρίζει ότι το προγεννητικό stress, ευθύνεται για την εκδήλωση: αυτισμού, σχιζοφρένιας, νευοραναπτυξιακών διαταραχών και βιαιότητας έως εγκληματικότητας και άλλων ψυχικών διαταραχών στην ενήλικη ζωή … που ταλανίζουν την κοινωνία μας. Και σειρά επιστημόνων αναφέρονται στα ψυχολογικά προβλήματα που δημιουργούνται από το ψυχικό τραύμα που έχει δεχθεί ένα παιδί-έμβρυο, εφ’όσον κατά την κύηση ήταν  ανεπιθύμητο..

Από πολλές πηγές επισημαίνεται, πώς η άγνοια  κάθε μητέρας, κάθε πατέρα, για την σημασία της προγεννητικής φάσης της ανθρώπινης ύπαρξης, μπορεί να οδηγήσει στη γέννηση αθώων παιδιών, τα οποία ενδεχομένως να δυστυχήσουν μέσα από εσωτερικές συγκρούσεις, αγωνίες, φοβίες και ανασφάλειες, οι οποίες προκύπτουν διότι απλούστατα δεν τους προσφέρθηκε το απλούστερο των πραγμάτων, μια ήρεμη, γαλήνια αναμονή της γέννησής τους και προπαντός μια αποδοχή της ύπαρξής τους άνευ όρων από την στιγμή της σύλληψής τους.

 Η ενημέρωση των μελλόντων γονέων για το έργο που η Φύση τους έχει εμπιστευθεί κι έχουν να επιτελέσουν αποτελεί ευθύνη όλης της κοινωνίας μας. Είναι αναγκαίο για όλη την κοινωνία να προστατέψουμε την μελλοντική γενεά!

Σχετικές δημοσιεύσεις