Γράφει ο Ι.Γ. ΑΣΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
Στο Μόναχο στις 29 Σεπτεμβρίου του 1938 έγινε μία τετραμερής διάσκεψη. Σ’ αυτή συμμετείχαν οι μεγάλες δυνάμεις της Ευρώπης. Η Βρετανία με τον πρωθυπουργό Τσάμπερλεν. Η Γαλλία με τον πρωθυπουργό Νταλαντιέ. Η Ιταλία με τον δικτάτορα Μουσολίνι. Και η Γερμανία με τον καγκελάριο Αδόλφο Χίτλερ.
Η διάσκεψη είχε ως μοναδικό αντικείμενο την παραχώρηση τμήματος της Τσεχοσλοβακίας στη Γερμανία. Συγκεκριμένα, ο Χίτλερ κατηγορούσε τους τσεχοσλοβάκους ότι καταπίεζαν τους Γερμανούς της Σουδητίας, (επαρχία της Τσεχοσλοβακίας όπου υπήρχε έντονο Γερμανόφωνο στοιχείο) και απαιτούσε, επί τη απειλή πολέμου, την παραχώρησή της στη Γερμανία.
Οι ηγέτες είτε για να κατευνάσουν την επιθετικότητα του Χίτλερ, ικανοποίησαν τα αιτήματα του, είτε για άλλους λόγους, αποφάσισαν πως η Τσεχοσλοβακία όφειλε να παραδώσει τη Σουδητία στη Γερμανία, με ότι υπήρχε εκεί. Βιομηχανίες, ορυχεία, συγκοινωνίες, τηλεπικοινωνίες, στρατιωτικές εγκαταστάσεις, πρώτες ύλες κλπ.
Ας έρθουμε στη γειτονιά μας σήμερα. Είναι γνωστή χρόνια τώρα η επιθετικότητα των Τούρκων και οι διεκδικήσεις τους στη Θράκη και στο Αιγαίο, καθώς και το casus belli (αιτία πολέμου) αν η Ελλάδα αποφασίσει να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα από 6 στα 12 μίλια, όπως έχει δικαίωμα μέσα από το διεθνές δίκαιο της θάλασσας. Όμως το τελευταίο διάστημα οι Τούρκοι έχουν γίνει άκρως προκλητικοί και επιθετικοί. Σταμάτησαν κάθε συνομιλία με την Ελληνική κυβέρνηση και παραβιάζουν καθημερινά τον εναέριο χώρο δεκάδες φορές.
Πρόσφατα, διαβάσαμε στον τύπο ότι στο Βερολίνο, έγινε μια συνάντηση στρογγυλής τραπέζης, όπως την είπαν, μεταξύ αξιωματούχων των κυβερνήσεων Γαλλίας, Βρετανίας, Γερμανίας, ΗΠΑ, με θέμα το Αιγαίο. Τις θέσεις της Τουρκίας ανέπτυξε ο εκπρόσωπος της Προεδρίας της Τουρκικής Δημοκρατίας, Ιμπραχίμ Καλίν. Η Ελλάδα δεν προσκλήθηκε καν.
Εδώ έχει σημασία να υπογραμμίσουμε την πολιτική των ίσων αποστάσεων, που υιοθετείται επίσημα τόσο από το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ όσο και από τους λοιπούς «φίλους» της ΕΕ, χωρίς να καταδικάζεται η τουρκική προκλητικότητα και επιθετικότητα έναντι της Ελλάδας, με την παρότρυνση «βρείτε τα μεταξύ σας». Είναι προφανές πως στους γεωστρατηγικούς τους σχεδιασμούς, η Τουρκία είναι πολύ πιο ψηλά στον πίνακα αξιολόγησης από την Ελλάδα. Έτσι όπως είναι τα πράγματα δεν δείχνουν να είναι και τόσο ευχάριστα για την Ελλάδα. Όσο από τους λεγόμενους «συμμάχους» δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτε. Αντίθετα…
Αν σε όλα αυτά λογαριάσουμε και τις κατά καιρούς τοποθετήσεις κορυφαίων Ελλήνων αξιωματούχων για συνεκμετάλλευση του Αιγαίου, αρχής γενομένης από τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη στη διάρκεια της πρωθυπουργικής του θητείας 90 – 93, τότε μάλλον τα πράγματα είναι στην τελική φάση υλοποίησης τους και η Ελλάδα έχει αποδεχτεί την πιθανότητα παραχωρήσεων προς τη γείτονα χώρα.
Φυσικά η επιθετικότητα και ο επεκτατισμός της Τουρκίας δεν θα σταματήσει εκεί. Ας μη ξεχνάμε το δόγμα της «Γαλάζιας πατρίδας» του Ερντογάν. Το ίδιο είχε συμβεί στην περίπτωση της Τσεχοσλοβακίας το 1938, αφού ένα χρόνο μετά ο Χίτλερ ξεκίνησε να καταλάβει ολόκληρη την Ευρώπη. Μήπως τελικά βλέπουμε την ιστορία να επαναλαμβάνεται;
