89ος (προ τελευταίος) στο ψηφοδέλτιο του Γιάννη Σμυρνιώτη «Τρίπολη Ενωμένη Μπροστά» είναι ο Βασίλης Χαρμπής, από τον οικισμό Λιανός της Τοπικής Κοινότητας Αμπελακίου, της Δημοτικής Ενότητας Βαλτετσίου, του Δήμου Τρίπολης.
Ένας απλός και τίμιος άνθρωπος, με σεβασμό στους συμπολίτες του, εργατικός και σεμνός φίλος.
Η γνωριμία μας έγινε στο φανάρι του Βασιλόπουλου, στην είσοδο της Τρίπολης, πριν από μια δεκαριά χρόνια. Οδηγούσε ένα λευκό βανάκι και είχε σταθεί στο φανάρι. Το σγουρό του μαλλί «πρόδιδε» αμέσως την παρουσία του.
― Εσύ είσαι ο Χαρμπής, τον ρωτάω.
― Ναι, μου απάντησε.
― Εσύ είσαι ο Χρυσαυγίτης;
― Ναι.
― Ε, ωραία, τώρα σου μιλάει ένας κομμουνιστής.
«Σκάει» ένα πλατύ χαμόγελο.
Πριν από μια – δυο μέρες τον είχα δει σε φωτογραφία ξαπλωμένο να δίνει αίμα στο Παναρκαδικό Νοσοκομείο, για κάποιο λόγο.
Το «ραντεβού» μας, λες και ήταν προσυνεννοημένο, έγινε μέσα στην Εθνική Τράπεζα (στο κατάστημα της Ναυπλίου) λίγα λεπτά αργότερα. Τον γνώρισα από κοντά και πού και πού, όταν συναντιόμαστε, καλημεριζόμαστε, λέγαμε και καμιά κουβέντα παραπάνω.
Κάποτε μου εμπιστευότανε με παράπονο πως τον σύστησε ένας γνωστός του (στην πλατεία Αγ. Βασιλείου) σ’ έναν όνομα και πράμα «κομμουνιστή» κι εκείνος δεν του έδωσε ούτε καν το χέρι του με τη φράση: «Δεν χαιρετάω ματωμένα χέρια», εννοώντας πως Χρυσαυγίτης = φονιάς – εγκληματίας!
― Εγώ, Δημήτρη ―μου λέει―, εάν είναι ματωμένα τα χέρια μου, είναι ματωμένα από τη δουλειά!
Λίγο αργότερα, ο ίδιος αντιμετώπισε ένα σοβαρό εργατικό ατύχημα, που κόντεψε να χάσει και τα δυό του («ματωμένα» από τη δουλειά) χέρια!
Μετά από αλεπάλληλλα χειρουργεία κατάφερε να οδηγεί· (φορτηγό βέβαια, για να θρέψει τον εαυτό του και την οικογένειά του).
― «Ε, με πονάει, κάπως, φίλε, αλλά τα καταφέρνω. Ευτυχώς που βρήκα δουλειά κοντά στο σπίτι μου».
Εργάζεται στο εργαστάσιο, για το οποίο πολύς θόρυβος έγινε τελευταία, κοντά στο Αθήναιον και «περπατάει» με το φορτηγό της εταιρείας σε όλες τις γωνιές της Πελοποννήσου. Ναι, με αυτά τα «ματωμένα» του χέρια!
Το εργατικό του ατύχημα, δεν πέρασε ούτε καν στα ψιλά στα μέσα ενημέρωσης. Δεν ενδιαφέρθηκε κανείς από τους «πατέρες» της εργατικής τάξης!
Άλλωστε, υπήρξε Χρυσαυγίτης! Ε, αφού είναι έτσι, ας πεθάνει! Στην καλύτερη περίπτωση, ν’ ανοίξει η Μακρόνησος για τον ίδιο! Και εάν δεν έχει «δωμάτια» εκεί, ας πάει στον Αϊ-Στράτη!
Σε λίγες ημέρες, ο καλός φίλος περιμένει τον πρώτο του γιο! Μαζί με τις Ευχές μας για τη χαρά που περιμένει, ο αγωνιζόμενος λαός του Δήμου Τρίπολης ας του δώσει και το εισιτήριο για το Δημοτικό Συμβούλιο, αφενός γιατί είμαι βέβαιος πως θα είναι χρήσιμος, αφετέρου γιατί το αξίζει! Είναι σεμνός, εργατικός, τίμιος!
Και κάτι ακόμα. Συγχαίρω τον Γιάννη Σμυρνιώτη που τον συμπεριέλαβε στο ψηφοδέλτιό του, χωρίς να λογαριάζει πολιτικό κόστος. Εάν αντιστοίχως έχει συμπεριλάβει στο ψηφοδέλτιό του έναν τέτοιο άνθρωπο και ο Κώστας Τζιούμης, και εκείνον τον συγχαίρω, ξεχωριστά.
Η Αυτοδιοίκηση είναι ο πολιτικός χώρος που θα πρέπει να ενώνει τους ανθρώπους, να λύνει τις διαφορές τους. Να αξιολογούνται οι θέσεις, αλλά και οι προθέσεις καθενός στο πεδίο… Εκεί ν’ αναδεικνύεται το ηθικό του σθένος, στην κάθε περίσταση! Χορτάσαμε από τις ταμπέλες…
Δημ. Μητρόπουλος
(Τρίτη 12 Σεπτεμβρίου 2023, αρ. φύλλου 1421, από την έντυπη έκδοση του Π.Μ.)
