- Επικήδειος λόγος του Προέδρου του Εκπολιτιστικού Συλλόγου των Απανταχού Νυμφασίων «Η ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΣ» – Δικηγόρου Αθηνών παρ’ Αρείω Πάγω και Συμβουλίω της Επικρατείας ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΤΡ. ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΥ, κατά την εξόδιο ακολουθία του αείμνηστου Κώστα Κουντάνη (Σάββατο 16/3/2024)
Φίλε Κώστα, επιθυμώ, τόσο ως Πρόεδρος του Εκπολιτιστικού Συλλόγου των Απανταχού Νυμφασίων «Η ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΣ», όσο και προσωπικά ως άτομο, να μιλήσω για εσένα, σε επήκοο όλων των παρευρισκομένων σήμερα εδώ, με λίγα λόγια αναγνώρισης, εκτίμησης και τιμής στο πρόσωπό σου, όπως τα σκέπτομαι και τα νοιώθω και μαζί με εμένα τα σκέπτονται, τα νοιώθουν και τα εκφράζουν και πάρα πολλοί άλλοι!
Κυρίες και Κύριοι,
Αποχαιρετούμε σήμερα από τον κόσμο τούτο τον Κωνσταντίνο Κουντάνη, έναν άνθρωπο, έναν συμπατριώτη μας, μία προσωπικότητα, η οποία χαρακτήρισε, σημάδεψε και σφράγισε, ανεξίτηλα, με την παρουσία του, το έργο του και την διαδρομή του στα γήινα, την κοινωνική, την αυτοδιοικητική και την πολιτική ζωή του τόπου μας!
Η σημερινή ημέρα, πράγματι, σηματοδοτεί ένα τέλος εποχής για τον γενέθλιο τόπο μας, την Νυμφασία, την Γορτυνία, αλλά και τολμώ να πω και για ολόκληρη την Αρκαδία!
Μίας εποχής, κατά την οποία ο Κωνσταντίνος Κουντάνης δέσποσε και κυριάρχησε, κατ’ επανάληψη και επί σειρά πολλών και συνεχών θητειών ως Πρόεδρος της Κοινότητας Νυμφασίας και αργότερα ως Δήμαρχος Βυτίνας.
Ο Κωνσταντίνος Κουντάνης ήταν μία πολύ ισχυρή, πολυπράγμων, πολυσχιδής, έντονη και ανήσυχη προσωπικότητα.
Ονειροπόλος, Οραματιστής, Ιδεολόγος, Φιλοπρόοδος, Εκσυγχρονιστής, Αντικομφορμιστής, Αντισυστημικός, Αντισυμβατικός, Ασυμβίβαστος ΚΑΙ Ελεύθερος από δεσμεύσεις, βάδισε τον δικό του δρόμο με τον δικό του μοναδικό τρόπο εκπροσωπώντας την Νυμφασία και τον ευρύτερο τόπο μας και τους κατοίκους τους σε μία καθημερινή δημιουργική και ανεξάντλητη, με πνεύμα αυτοθυσίας και αυταπάρνησης, προσπάθεια για την πρόοδο, τον εξωραισμό, τον εκσυγχρονισμό και την ανάπτυξη, μέσα από έργα πνοής και υποδομών.
Ο Κωνσταντίνος Κουντάνης δεν ήταν ο χλιαρός Κοινοτάρχης, Δήμαρχος, συνομιλητής ή συνεργάτης, δεν ήταν κάποιος από τον οποίο θα μπορούσες ή θα περίμενες να ακούσεις, να δείς και να πράξει αυτά που εσύ θα επιθυμούσες ή πρέσβευες, δίχως να έχει πεισθεί και πιστέψει σε αυτό. Ήταν, σε κάθε περίπτωση και κάθε φορά, αδιαπραγμάτευτα και αναμφίβολα, αυτός που εκείνος πίστευε ότι έπρεπε να είναι, αποφασιστικός, αγωνιστικός, μαχητικός, πείσμων, με ανεξάντλητη και αιτιολογημένη επιχειρηματολογία, αμετακίνητος από όλα όσα εκείνος πίστευε ως δίκαια, ορθά και χρήσιμα και με αστείρευτη διάθεση να παλέψει για αυτά με κάθε τρόπο!
Ήταν, με λίγα λόγια, αυτός και η συμπεριφορά του, ο αξιακός εαυτός του, διαπνεόμενος από τα δικά του αξιακά πρότυπα, τα ιδεώδη, τα ιδανικά, τον δικό του αξιακό κώδικα!
Αυτή η έλλειψη χλιαρότητας και συμβιβαστικής προσέγγισης ανθρώπων, πραγμάτων και καταστάσεων εκ μέρους του και ταυτόχρονα το έμπρακτο και δυναμικό ξεδίπλωμα της δυνατής προσωπικότητας και του άκαμπτου και ασυμβίβαστου χαρακτήρα του, τον κατέστησε, είτε πολύ αγαπητό, συγκεντρώνοντας δίπλα του, γύρω του, κοντά του, πάρα πολλούς ανθρώπους, οι οποίοι τον έβλεπαν και τον θεωρούσαν ως πρότυπο, παράδειγμα και ως τον ήρωά τους, είτε τον χαρακτήρισε ως αδιάλλακτο, απρόσιτο και μη συνεργάσιμο, συγκεντρώνοντας, κατά καιρούς, πυρά κριτικής και πολεμικής στο πρόσωπό του!
Μέση λύση και μέσος δρόμος δεν γινόταν να υπάρξει για τον Κωνσταντίνο Κουντάνη και αυτό στο όνομα της προάσπισης, της υπεράσπισης, της προστασίας και της εξυπηρέτησης του δημοσίου και του κοινωνικού συμφέροντος και των δικαιωμάτων και των καλώς εννοουμένων συμφερόντων του τόπου, της κοινωνίας και του εν γένει κοινωνικού συνόλου, όπως ο ίδιος τα αντιλαμβανόταν και από τα οποία δεν έκανε βήμα πίσω!
Και αυτόν τον μοναχικό πολλές φορές δρόμο ακολούθησε πιστά, αμετάβλητα και ακατάβλητα μέχρι και το τέλος της επίγειας ζωής του.
Κυρίες και Κύριοι,
Ο Κωνσταντίνος Κουντάνης δεν είχε αυτό που λέμε Πανεπιστημιακή μόρφωση, δεν ήταν ο μορφωμένος, όπως εννοεί ο κόσμος τον μορφωμένο, δηλαδή τον άνθρωπο με τα πολλά πτυχία, τα μεταπτυχιακά και τα διδακτορικά, αλλά ήταν ένας άνθρωπος πολύ έξυπνος, φιλομαθέστατος, ενημερωμένος, βαθειά καλλιεργημένος, διαβασμένος, με τεράστια εγκυκλοπαιδική και κοινωνική μόρφωση και παιδεία.
Ήταν ένας άνθρωπος που ήξερε την πραγματική ζωή και από την καλή και από την ανάποδη, από τα μέσα και όχι από τα έξω, στη πράξη και όχι μόνο στη θεωρία, στην πραγματικότητα και όχι μόνο από τα βιβλία!
Αυτό τον κατέστησε ισότιμο, αξιόπιστο και σεβαστό συνομιλητή με Προέδρους της Ελληνικής και της Κυπριακής Δημοκρατίας, Έλληνες Πρωθυπουργούς, Μητροπολίτες, Υπουργούς, Βουλευτές, Νομάρχες, Περιφερειάρχες, Δημάρχους και εν γένει Αξιωματούχους και Εκπροσώπους Αρχών, Υπηρεσιών και Φορέων, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, τους οποίους συνάντησε και γνώρισε και τους οποίους, πάντοτε, κατόρθωνε να πείθει, να ενθουσιάζει και να εντυπωσιάζει!
Και το επετύγχανε αυτό με την ευγλωτία του, την ετοιμολογία του, την επιχειρηματολογία του, με τον πύρινο, μεστό και τεκμηριωμένο λόγο του, με την ευρύτητα των γνώσεών του, με το πάθος του, την διεκδικητικότητα και την μαχητικότητά του, προκειμένου να κατορθώσει να εμπνεύσει, να δημιουργήσει και να προσφέρει στον τόπο του και στους κατοίκους του, όπου ηγείτο ως εκπρόσωπός τους.
Η ζωή του και η βιωτή του απλή, έντιμη, ταπεινή και φτωχική, μακριά από πολυτέλειες και ανέσεις όπως ΚΑΙ από το «δήθεν’’ και το φαίνεσθαι, την ιδιοτέλεια, το συμφέρον, την υποκρισία, την ματαιοδοξία και την ξιπασιά! Έτσι όπως θα θέλαμε να ζούν, να φέρονται και να πορεύονται και όλα τα δημόσια πρόσωπα που θέλουν να αποκαλούνται εκπρόσωποι του λαού!
Οι χρονικές περίοδοι της αγαστής συνεργασίας του Κωνσταντίνου Κουντάνη, ως Προέδρου της Κοινότητας Νυμφασίας, με τον Σύλλογο των απανταχού Νυμφασίων είχε ως αποτέλεσμα και συνέπεια την υλοποίηση πολλών και πολύ σημαντικών έργων στο χωριό μας, τα οποία απολαμβάνουμε και χαιρόμαστε μέχρι σήμερα, γεγονός το οποίο αποδεικνύει την διαχρονική αναγκαιότητα της σύμπνοιας και της ομοψυχίας για την επίτευξη κοινών στόχων και σκοπών, προς όφελος της γενεθλίου μας γης και όλων μας!
Έτσι, Κώστα και εσύ, μαζί με όλους εκείνους που πέρασαν και υπηρέτησαν με ανιδιοτέλεια, φιλότιμο, αυταπάρνηση, αυτοθυσία, προσπάθεια και προσφορά, από διαφορετικά μετερίζια, αυτόν τον τόπο, το χωριό μας, αποτελείς ένα μεγάλο κεφάλαιο της ιστορίας του έχοντας βάλει και εσύ πολλά λιθάρια στην οικοδόμηση ενός καλύτερου παρόντος και ενός καλύτερου μέλλοντος για τον τόπο μας και τους κατοίκους του!
Αποτελείς και εσύ έναν κρίκο μίας αδιάσπαστης και τεράστιας αλυσίδας ψυχών, η οποία έχει την αρχή της από πολύ παλιά και μακριά και με την βοήθεια του Θεού το άλλο της άκρο θα είναι, επίσης, πολύ μακριά!
Κυρίες και Κύριοι,
Με όλα αυτά, τα οποία λέω δεν θέλω, δεν προσπαθώ, ούτε έχω την πρόθεση να κάνω την αγιογραφία του Κωνσταντίνου Κουντάνη, επειδή ουδείς τέλειος, ουδείς αλάθητος και ουδείς αναμάρτητος σε αυτή την θνητή ζωή!
Θέλω, όμως, να τονίσω και να επισημάνω ότι, είτε αποδεχόταν κανείς όπως ήταν, είτε όχι τον Κωνσταντίνο Κουντάνη, πρέπει να του αναγνωρίσουμε όλοι, πέρα από μικρότητες και μικροψυχίες, ότι προσπάθησε και αγωνίσθηκε για το κοινό καλό, του τόπου και των ανθρώπων του, εισφέροντας σε καινοτόμες ιδέες και έργα πνοής, ανάπλασης, εξωραισμού και υποδομών!
Θα μπορούσε να ισχυριστεί και να υποστηρίξει κανείς δε, ότι ήταν πολύ πιο μπροστά από την εποχή του και από την νοοτροπία του τόπου και τις γνώσεις, τις δυνατότητες και την αντιληπτικότητα των συγχρόνων του, γεγονός το οποίο δρούσε ανασταλτικά, αναβλητικά και ματαιωτικά στον σχεδιασμό και στην υλοποίηση πολλών δημιουργικών πρωτοβουλιών του.
Είναι τίμιο λοιπόν να αποδεχτούμε και να αναγνωρίσουμε, σε κάθε περίπτωση, το έργο, την αξία και την προσφορά του Κωνσταντίνου Κουντάνη και όχι γιατί ο αποθανών δεδικαίωται, αλλά γιατί το δικαιούται!
Κώστα, σε ευχαριστούμε για την μεγάλη και ανιδιοτελή προσφορά σου και για τις υπηρεσίες σου στον τόπο σου, στον τόπο μας και στους ανθρώπους του!
Κώστα, στη μνήμη και στη συνείδηση όσων σε πίστεψαν, σε αγάπησαν, σε ακολούθησαν και σε συνέδραμαν θα είσαι και θα παραμείνεις πάντοτε Άξιος, Αξέχαστος και Αθάνατος!
Κώστα, στην οδό, στην οποία πορεύεσαι σήμερα, η Αγία Τριάδα, η Παναγία μας της Κερνίτσας και ο πρόσφατα αγιοκαταταχθείς συμπατριώτης μας, γνήσιο και αγιασμένο τέκνο της Νυμφασίας, Άγιος Γερβάσιος, να σε έχουν υπό την προστασία τους και να οδηγήσουν την ψυχή σου στη χώρα των ζώντων, εκεί όπου αναπαύονται οι ψυχές των δικαίων, στο ανέσπερο Φώς του Παραδείσου. Καλό Παράδεισο και Καλή Ανάσταση, Κώστα!
Αιωνία σου η μνήμη!
