- Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΓΚΟΥΛΙΩΝΗ
Την κλιμάκωση του πολέμου στη Μέση Ανατολή ρισκάρει το Ισραήλ, ύστερα από την αεροπορική επίθεση που εξαπέλυσε στο νότιο Λίβανο, η οποία είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο του διοικητή της Χεζμπολάχ, Τάλεμπ Αμπντάλα.
Όπως ήταν φυσικό η Χεζμπολάχ απάντησε με καταιγισμό ρουκετών εναντίον του Ισραήλ, κλιμακώνοντας περαιτέρω την ένταση που υπάρχει ανάμεσα στις δύο πλευρές. Από την τρομοκρατική επίθεση της Χαμάς στο νότιο Ισραήλ τον περασμένο Οκτώβριο, οι συγκρούσεις στα σύνορα Λιβάνου-Ισραήλ έχουν γίνει καθημερινό φαινόμενο. Η δολοφονία του διοικητή της Χεζμπολάχ από ισραηλινά αεροσκάφη ανεβάζει το επίπεδο της έντασης σε νέα ύψη.
Φαίνεται ότι η Ισραηλινή κυβέρνηση επιθυμεί να ανοίξει ένα νέο μέτωπο με την Χεζμπολάχ κυρίως για πολιτικούς λόγους και αφορούν την πολιτική επιβίωση του Ισραηλινού πρωθυπουργού, Μπέντζαμιν Νετανιάχου. Η χθέσινη διάλυση του Πολεμικού Συμβουλίου, μετά την αποχώρηση από αυτό του Μπένι Γκαντζ ηγέτη της αντιπολίτευσης, καταδεικνύει τα όρια της πολιτικής δύναμης του Νετανιάχου. Ο Γκαντζ ως πρώην στρατηγός, κατηγορεί τον Νετανιάχου για αδυναμία χάραξης στρατηγικής που θα οδηγήσει σε νίκη το Ισραήλ έναντι της Χαμάς.
Μετά τη διάλυση του Συμβουλίου, οι όποιες αποφάσεις για τις πολεμικές επιχειρήσεις θα λαμβάνονται στο υπουργικό συμβούλιο, εκεί όπου ο Νετανιάχου έχει περισσότερη ελευθερία κινήσεων.
Έχοντας, λοιπόν, ισοπεδώσει τη Γάζα, το Ισραήλ φλερτάρει με την ιδέα να ανοίξει μέτωπο με τη Χεζμπολάχ στο Λίβανο. Αυτή δεν θα είναι η πρώτη φορά που το Ισραήλ επιχειρεί να εισβάλλει στον Λίβανο, όπως έδειξαν οι πόλεμοι του 1978, 1982 και 2006. Ειδικά στον τελευταίο, το Ισραήλ επιχείρησε μια ομολογούμενως αποτυχημένη εισβολή αφού δεν μπόρεσε να προωθήσει τις δυνάμεις του βαθειά στο Λίβανο, έχοντας υποστεί βαρειές απώλειες.
Όπως φαίνεται η πολεμική αναμέτρηση με τη Χεζμπολάχ δεν θα είναι ένας στρατιωτικός περίπατος. Η σιιτική οργάνωση αποτελεί το μακρύ χέρι του Ιράν στην περιοχή και η Τεχεράνη φροντίζει να τη χρηματοδοτεί και να την εξοπλίζει καθιστώντας τη αξιόπιστη πολιτική και στρατιωτική δύναμη στην περιοχή. Οι Ισραηλινοί με οδυνηρό τρόπο διαπίστωσαν το 2006 ότι οι φανατικοί μαχητές της Χεζμπολάχ αποτελούν ένα σκληροτράχηλο αντίπαλο, ο οποίος χρησιμοποιώντας σύγχρονα οπλικά συστήματα προκάλεσε μεγάλες απώλειες στα Ισραηλινά στρατεύματα. Τώρα όμως έχει ανοιχτεί ένα παράθυρο ευκαιρίας για το Ισραήλ και αυτό είναι το κενό εξουσίας που υπάρχει στο Ιράν, ύστερα από το αεροπορικό δυστύχημα που στοίχισε τη ζωή του Ιρανού προέδρου Εμπραχίμ Ραϊσί. Οι διαδικασίες στο Ιράν κυλούν αργά προκειμένου να βρεθεί ο νέος πρόεδρος, ενώ δεν πέρασε απαρατήρητη η εικόνα χιλιάδων Ιρανών να πανηγυρίζουν τον θάνατο του Ραϊσί, δείχνοντας την απέχθειά τους στο θεοκρατικό καθεστώς που έχει επβληθεί από το 1979. Μέχρι λοιπόν να λύσουν το πολιτειακό τους ζήτημα οι Ιρανοί, η Τεχεράνη ίσως δεν μπορέσει να υποστηρίξει ενεργά τη Χεζμπολάχ.
Από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, στις ΗΠΑ ο πρόεδρος Μπάιντεν βρίσκεται αντιμέτωπος με την εσωκομματική αντιπολίτευση και όχι μόνο. Οι μεν Δημοκρατικοί του καταλογίζουν ατολμία στο να συγκρατήσει τον Νετανιάχου, οι δε Ρεμπουμπλικανοί υποχωρητικότητα έναντι των Παλαιστινίων και της Χαμάς. Οι Ισραηλινοί ορθά ποντάρουν στις αμερικανικές εκλογές του Νοεμβρίου, που μέχρι στιγμής οι δημοσκοπήσεις δείχνουν καθαρό προβάδισμα του Ντόναλντ Τραπ. Ο πρώην πρόεδρος κατά τη διάρκεια της θητείας του είχε αναγνωρίσει την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ, μεταφέροντας εκεί την Αμερικανική πρεσβεία, προκαλώντας σφοδρές αντιδράσεις στον αραβικό κόσμο.
Η κατάσταση στη Μέση Ανατολή παραμένει εκρηκτική, με το Ισραήλ να ανοίγει ένα νέο μέτωπο κατά της Χεζμπολάχ και την ένταση να κλιμακώνεται καθημερινά. Η πολιτική αβεβαιότητα τόσο στο Ισραήλ όσο και στο Ιράν δημιουργεί ένα επικίνδυνο σκηνικό, όπου κάθε κίνηση μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες για την ευρύτερη περιοχή. Με τις διεθνείς αντιδράσεις να ποικίλουν και τις επερχόμενες αμερικανικές εκλογές να παίζουν καθοριστικό ρόλο, το μέλλον της περιοχής είναι αβέβαιο και γεμάτο προκλήσεις.
