Σε κάθε ελληνική οικογένεια ανατρέφεται ένα «καλό παιδί», αγόρι, ή συνηθέστερα κορίτσι. Αυτό το «καλό παιδί» ακολουθεί χωρίς αντιρρήσεις τα «πρέπει» που τού δίδαξε η οικογένεια, το σχολείο και η κοινωνία, και μεγαλώνοντας αγωνίζεται να ικανοποιήσει τα «θέλω» και τις επιθυμίες των γύρω του αγαπημένων, φίλων, συγγενών, συνεργατών. Μέσα σ΄ αυτή την ατελείωτη, την ψυχοφθόρα προσπάθεια, το «καλό παιδί» χάνει τον εαυτό του, νιώθει αδικημένο, παραγκωνισμένο, χωρίς αναγνώριση, χωρίς αξία και συχνά η μόνη ανταμοιβή του είναι η περιφρόνηση και η αγνωμοσύνη!
ΠερισσότεραΠνίγηκα μέσα στα πρέπει, τα θέλω και τις επιθυμίες των άλλων
