Στο Καλονέρι Γορτυνίας, στον Ιερό Ναό Αγίας Μαρίνας, τελέστηκε την περασμένη Κυριακή (16/6) η εξόδιος ακολουθία για την ταφή των λειψάνων του Ήρωα της Κύπρου, Αναστάσιου Κρατημένου, του Στρατιώτη οπλοπολυβολητή που «έπεσε μαχόμενος παρά την Πύλη της ΕΛΔΥΚ στις 16/8/1974» από τις ορδές του Αττίλα ΙΙ.
Πριν φύγει για το Αρκαδικό νησί της Αφροδίτης, ο Αναστάσης πέρασε από το χωριό του ν’ αποχαιρετήσει τους γονείς του, τους φίλους και τους συγγενείς. Πέσασε και από την Τρίπολη. «Να, πάρε αυτό το μπρελόκ για να με θυμάστε» είπε στον δεύτερο ξάδερφό του Κώστα· «εγώ θα πάρω άλλο από την εταιρεία» (εργαζόταν πριν στρατευθεί).
«Τον Δεκαπενταύγουστο με τα γεγονότα, έτσι όπως τ’ ακούγαμε να εξελίσσονται στην Κύπρο, μέρες που ήτανε, πήγαμε ν’ ανάψουμε ένα κεράκι, στην Επισκοπή (στην Τεγέα). Μου έπεσε το μπρελόκ κι έσπασε!». Ήμουν φρεσκοπαντρεμένος.
― Πάει ο Αναστάσης μας, λέω στη γυναίκα μου.
― Σώπα.
― Τι σώπα, τόσες φορές μου έχει πέσει, δεν έσπασε!…
Την περασμένη Κυριακή, υπό τους πένθιμους ήχους της στρατιωτικής μπάντας της ΙV Μεραρχίας «Πελοπόννησος», συγγενείς και φίλοι συνόδευσαν το γενναίο Παλικάρι στον Οικογενειακό τάφο, δίπλα στον πατέρα και τη μητέρα του, οι οποίοι δεν αξιώθηκαν, εν ζωή, να δουν ούτε το άψυχο σώμα του παιδιού τους.
«Με θάρρος και αυταπάρνηση δεν δίστασε να θέσει τον εαυτόν του σε κίνδυνο, προκειμένου να υπερασπιστεί την ελευθερία και την ακεραιότητα της Κύπρου» ανέφερε στον επικήδειο λόγο του ο Μητροπολίτης Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως Νικηφόρος.
Ο συγκλονιστικός λόγος του δημάρχου Γορτυνίας, Ευστάθιου Κούλη, με αναφορές και στα «λάθη των κυβερνήσεων της εποχής», καμπάνα βροντερή στον …άλλον κόσμο, στ’ αυτιά των γονιών και των αδερφών του Αναστάσιου Κρατημένου, αλλά και στ’ αυτιά των πρωταιτίων δύο πραξικοπημάτων που «γέννησε» η ελληνική πλευρά και τα οποία στάθηκαν μοιραία για την τύχη του Κυπριακού Ελληνισμού και των Ελλήνων Εθνοφυλάκων στο νησί, τότε.
