- Toυ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΓΙΑΝΝΙΚΟΥ
«Οι αριστεροί του ΣΥΡΙΖΑ» σωστά αντιλήφθηκαν ότι, ο ΣΥΡΙΖΑ, μετά την πανωλεθρία των βουλευτικών εκλογών, ουσιαστικά δεν υφίσταται ως κόμμα εξουσίας. Μια τέτοια διαφορά δεν καλύπτεται ποτέ, ειδικά από ένα κόμμα αλεξιπτωτιστή στο χώρο της εξουσίας, που συνωμότησε το σύμπαν και ανέλαβε για ένα διάστημα ως Κυβέρνηση.
Η ευκαιρία τους χάθηκε στο δημοψήφισμα. Δεν είχαν τα πολιτικά κότσια, αλλά ούτε και την οργάνωση για να διαχειριστούν το «ΟΧΙ» του ελληνικού λαού και να το μετουσιώσουν σε πολιτική πράξη. Υπήρξαν δειλοί, απροετοίμαστοι και ψεύτες έναντι του λαού, ακριβώς διότι «τζόγαραν» με τη γενναιότητα και το κουράγιο των Ελλήνων. Αποδείχθηκε ότι δεν έπρεπε. Θεωρούσαν σαν δεδομένο το «ΝΑΙ», γιατί εκτιμούσαν ότι ο λαός είναι σαν και αυτούς. Δεν τους έκατσε. Εξευτελίστηκαν πολιτικά ως «πρώτη φορά αριστερά».
Διαγιγνώσκοντας λοιπόν ότι προφανώς είναι και «τελευταία φορά αριστερά», στην απόγνωσή τους να κρατηθούν σε τροχιά εξουσίας αποδέχθηκαν και γαντζώθηκαν από το «πολιτικό» δημιούργημα «Στέφανος Κασσελάκης», διότι μπορεί η κ. Αχτσιόγλου να είναι ένα πολιτικό πρόσωπο με κάποια δυναμική, αλλά υπήρξε το πουλέν του κ. Κατρούγκαλου και διετέλεσε Υπουργός που πετσόκοψε τις συντάξεις, εξαφάνισε τα εισοδήματα των μικρών και συρρίκνωσε στα όρια της ανυπαρξίας τη μεσαία τάξη, υπερφορολογώντας τη, προκειμένου να συγκεντρώσει αποθεματικό ύψους 37 δις, ήτοι κατόρθωσε να επιτύχει την ευημερία των αριθμών και την εξαθλίωση των πολιτών.
Ο κ. Κασσελάκης αποτελεί ένα ωραίο προϊόν marketing, ακατάλληλο ωστόσο για εγχώρια κατανάλωση. Οι μέντορές του διέγνωσαν την αποστασιοποίηση του κόσμου και ειδικά των νέων από την παραδοσιακή πολιτική, επιβεβαίωσαν το έλλειμμα σε αξιόλογο πολιτικό προσωπικό όλων των ιδεολογικών χώρων και εκμεταλλευόμενοι την εποχή της εικόνας, πλάσαραν το νέο μοντέλο apolitical «πολιτικού», που θα κυβερνήσει μέσω facebook, twitter, instagram και Τik-Tok.
Η ντροπή της «αριστεράς» ήταν ότι το σκεπτικό της για την επιλογή του Στέφανου Κασσελάκη για «αρχηγό» της, ήτοι για επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης, και εν δυνάμει πρωθυπουργού, ήταν παντελώς ωφελιμιστικό, ρηχό, ιδιοτελές, φτηνό, ανόητο και τυχοδιωκτικό, υποκινούμενο από το ρητό «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα». Έτσι λοιπόν κινούμενοι από ταπεινά κίνητρα, με αποκλειστικό σκοπό την ανακατάληψη των αρμών της εξουσίας με κάθε τρόπο, προέκριναν την ντροπιαστική γι΄ αυτoύς επιλογή του κ. Κασσελάκη, δεδομένου ότι: α) ο κ. Κασσελάκης δεν έχει απολύτως ουδεμία οργανωτική, πολιτική ή ιδεολογική αναφορά στον ιστορικό χώρο της Αριστεράς, αντίθετα υπήρξε συνεργάτης του κ. Μητσοτάκη, θιασώτης και υποστηρικτής του, και εν ολίγοις ένα ξένο σώμα στο χώρο της Αριστεράς, β) τον ακούσαμε να μιλάει χωρίς κανένα πολιτικό ιδεολογικό στίγμα, εκτοξεύοντας σκέψεις παρέας επί ετερόκλητων θεμάτων, χωρίς καμία μεταξύ τους συνοχή, αλλά και χωρίς προτάσεις υλοποίησης των «ιδεών» του, ένας αχταρμάς από πολλά και τίποτα, δίχως καμία αναφορά στον τρόπο διαχείρισης της εθνικής οικονομίας και τους τρόπους ανόρθωσής της, γ) τα όσα δε ανάφερε περί των εθνικών θεμάτων, της Κύπρου και της στρατιωτικής θητείας ανέδειξαν έναν άνθρωπο άσχετο με την ελληνική πραγματικότητα, πολιτικά, κοινωνικά και ιστορικά, ο οποίος επικαλούμενος ένα δήθεν μοντερνισμό, φαίνεται ότι θέλει να «διοικήσει» τη χώρα σαν Σωματείο που αποκλειστικό σκοπό θα έχει την αποπολιτικοποίηση και αποϊδεολογικοποίηση της ελληνικής κοινωνίας, ώστε να αναδειχθεί ένα lifestyle που θα κινείται στο χώρο των δικαιωμάτων των μειονοτήτων, της υποβάθμισης της εθνικής ταυτότητας, της χαριτωμενιάς, που ανάμεσα στα άλλα θα «διορθώσει» και την πάσχουσα ελληνική δικαιοσύνη ξεδοντιάζοντάς τη. Πολύ δε θα ήθελα, να δημοσίευε ο κ. Κασσελάκης μία μισθοδοσία υπαλλήλων του, προκειμένου να βλέπαμε τι πολιτική πρεσβεύει στα εργασιακά, αφού μέχρι τώρα δεν έχει κατορθώσει να αρθρώσει λέξη για αυτά.
Είναι ντροπή για όλους τους έντιμους αριστερούς η επιλογή για την αρχηγία του ΣΥΡΙΖΑ ενός ουρανοκατέβατου προσώπου με μηδενική πολιτική βαρύτητα, επιτηδευμένα ανεπιτήδευτου, αλαζόνα και νάρκισσου, ο οποίος θέλει να μετατρέψει την πολιτική ζωή της χώρας σε τηλεοπτικό reality με δήθεν πολιτικό περιεχόμενο, θεωρώντας ότι εκεί υπερέχει και θα επιβληθεί με την ελαφρότητα και τους όρους που χαρακτηρίζει το μιντιακό star system.
Εάν στην Κουμουνδούρου υπάρχουν έστω κάποιοι ελάχιστοι αξιοπρεπείς αριστεροί θα πρέπει από αύριο κιόλας να αποχωρήσουν υπερήφανα, οδηγώντας το κόμμα στη διάσπαση, διότι είναι βέβαιο ότι θα διαγραφούν ατιμωτικά από τον κ. Κασσελάκη και την παρέα του, καθώς η επιλογή του και η στήριξή του, το μόνο που δεν είχε σκοπό ήταν η ανασύνταξη της ευρύτερης δημοκρατικής παράταξης, όπως θα έπρεπε να έχει στόχο η ανάδειξη του νέου προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ.
Με τον τρόπο αυτό οι «αριστεροί» αποδεικνύουν για μια ακόμα φορά την πολιτική ανοησία τους, αλλά και τον πολιτικό αμοραλισμό τους, καθώς με την επιλογή τους αυτή, ουσιαστικά αφήνουν τη Χώρα χωρίς αξιωματική αντιπολίτευση, υπηρετώντας μικροκομματικά συμφέροντα και επιτρέποντας στον κ. Μητσοτάκη να κυβερνά τη Χώρα ως Καίσαρας, χωρίς μάλιστα ο ίδιος να το επιδιώξει.
Το νέο αφήγημα της Αριστεράς, μετά τον κ. Τσίπρα, είναι ο κ. Κασσελάκης. Δε γνωρίζω πού θα φτάσει ή πού θα του επιτρέψει ο ελληνικός λαός να φτάσει ή πόσο θα τον σπρώξουν οι «πολιτικοί σπόνσορες» που τον προωθούν, ωστόσο θα έχει ενδιαφέρον να παρακολουθήσουμε την πολιτική διαδρομή του αυτοδημιούργητου αριστερού εφοπλιστή, πολέμιου των τραπεζών και του κεφαλαίου. Θα ήταν ανέκδοτο, εάν δεν μας το πλάσαραν ως πραγματικότητα.
Παναγιώτης Δ. Γιαννίκος
Δικηγόρος Τριπόλεως
