Πληθαίνουν το τελευταίο διάστημα οι ενδείξεις για την επιστροφή των τέως πρωθυπουργών Αλέξη Τσίπρα και Αντώνη Σαμαρά στην πολιτική ζωή του τόπου με την ίδρυση νέων κομματικών σχηματισμών.
Είναι αξιοσημείωτος ο τρόπος αντίδρασης κομματικών στελεχών, δημοσιογραφίσκων και άλλων ποδηγετών της κοινής γνώμης, που έσπευσαν να χαρακτηρίσουν ως «χαμένη υπόθεση» την ενδεχόμενη επιστροφή των δύο πολιτικών προσωπικοτήτων.
Κι όμως είναι ολοφάνερο ότι στα συντεταγμένα κομματικά στρατόπεδα έχει δημιουργηθεί αναστάτωση και πανικός, αφού με την ίδρυση των νέων κομματικών σχημάτων ανατρέπεται εκ θεμελίων το διαμορφωμένο κομματικό σκηνικό στο χώρο της κεντροαριστεράς από τον Τσίπρα και στο χώρο της κεντροδεξιάς από τον Σαμαρά!
Μπορεί κάποιοι να μη συμφωνούν με τις απόψεις και τις κινήσεις των δύο πολιτικών, αλλά οφείλουν να ομολογήσουν ότι αυτή τη στιγμή στους συγκεκριμένους χώρους δεν υπάρχει άλλο πολιτικό πρόσωπο με το δικό τους εκτόπισμα. Γι’ αυτό και η αντιμετώπισή τους γίνεται με χυδαίο και απαξιωτικό τρόπο.
Η κοινή λογική, όταν αποφεύγει τις μπανανόφλουδες του κομματικού κατεστημένου, παραδέχεται ότι για να υπάρξει αλλαγή στον τόπο μας και να τιμωρηθεί ένα καθεστώς που μετέτρεψε τις παθογένειες του πολιτικού μας συστήματος σε ΕΠΙΣΤΗΜΗ, μία λύση υπάρχει: η πλήρης ανατροπή των κομματικών δεδομένων. Κι αυτό δεν μπορεί να γίνει από τη σωρεία των μικρών κομμάτων της κεντροαριστεράς και της κεντροδεξιάς. Αν αυτό ήταν εφικτό τότε θα ήταν πραγματικότητα!
Η ωμή λογική λέει πως κανένας από τους υπάρχοντες «αρχηγούς» δεν μπορεί να ανατρέψει το Μητσοτάκη και να διεκδικήσει την εξουσία. Όχι γιατί ο πρωθυπουργός ανήκει στην κάστα των προνομιούχων ηγετικών προσωπικοτήτων, αλλά γιατί οι λοιποί δεν μπορούν να ορθώσουν το ανάστημά τους. Πόσο δε μάλλον που ούτε συνεργασία δεν μπορούν να κάνουν προς αυτή την κατεύθυνση. Μόνο ο Τσίπρας και ο Σαμαράς μπορούν να δημιουργήσουν πολιτική αλλαγή και να διορθώσουν τα κακώς κείμενα. Ειδάλλως η πολιτική αλαζονεία θα θεριέψει και θα θέσει σε κίνδυνο το δημοκρατικό μας πολίτευμα.
Ο Τσίπρας που πήρε την καυτή πατάτα μιας χρεωκοπημένης χώρας και κατάφερε να την βγάλει από την κρίση με την κοινωνία όρθια, προδόθηκε από μια ομάδα πρώην συντρόφων του που τον υπονόμευαν προσβλέποντας στη θέση του αρχηγού και ποτέ δεν υπερασπίστηκαν το κυβερνητικό του έργο. Γι’ αυτό και συνεχίζουν τα χτυπήματα κάτω από τη ζώνη, γιατί γνωρίζουν πως αν ο Τσίπρας εφαρμόσει τις αναθεωρημένες πολιτικές του θέσεις μέσα από ένα νέο κόμμα, που θα ενώνει και δεν θα διχάζει τους πολίτες, οι οποίοι προσβλέπουν στην κεντροαριστερά για μια εναλλακτική κυβερνητική εξουσία, τότε όλοι αυτοί θα χαθούν από προσώπου πολιτικής γης.
Ο Σαμαράς που έβαλε πλάτη σε πολλές δύσκολες περιπτώσεις για την παράταξή του και την πατρίδα, είδε τους νεόκοπους ηγετίσκους, που ήλθαν εκ μεταγραφής, να τον διαγράφουν, ενώ το κόμμα στο οποίο ανήκε μεταμορφωνόταν σε ένα υβρίδιο όπου συνυπάρχουν ο μητσοτακισμός και το σημιτικό ΠΑΣΟΚ. Από τη Νέα Δημοκρατία απέμεινε μόνο το όνομα για να δελεάζει τους αφελείς που πιστεύουν ότι στηρίζοντας την εφήμερη κομματική ηγεσία στηρίζουν το κόμμα τους!
Μακάρι, λοιπόν, οι δύο πολιτικοί άντρες να μην καμφθούν από τη λυσσαλέα συστηματική επίθεση που γίνεται εναντίον τους και να μην υπαναχωρήσουν από τα ελπιδοφόρα πολιτικά τους σχέδια, γιατί η Ελλάδα μας πρέπει να ζήσει και θα ζήσει!
ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΗΤΡΑΚΟΣ
