- Του ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΣΚΑΝΤΖΟΥ
Στην Τσακώνικη γλώσσα που είναι η Αρχαία Λακωνική, το άρθρο της νεοελληνικής γλώσσας «η» στην Τσακώνικη γίνεται «α».
Π.χ., στην νεοελληνική γλώσσα λέμε: «η γυναίκα» στην Τσακώνικη λέμε: «α γουναίκα», στην νεοελληνική λέμε «η μητέρα» στην Τσακώνικη λέμε: «α μάτη», στην νεοελληνική λέμε «η κόρη», στα Τσακώνικα λέμε: «α σάτη».
Οπότε το: «ΤΑΝ» και το: «ΤΑΣ» είναι αρχαία Λακωνικά, δηλαδή Τσακώνικες λέξεις που στα νεοελληνικά μεταφράζονται: το «ΤΑΝ» ως «ΤΗΝ» και το «ΤΑΣ» ως «ΤΗΣ»
Ερμηνεύοντας λοιπόν ολόκληρη τη φράση: « Η ΤΑΝ Η ΕΠΙ ΤΑΣ», οι Σπαρτιάτισσες μητέρες έλεγαν στον γιό τους στα Τσακώνικα: «ή ΤΑΝ ασπίδα, η ΤΑΣ ασπίδα» δηλαδή: ή ΤΗΝ ασπίδα ή επί ΤΗΣ ασπίδας.»
Το τελικό αναλυτικό νόημα είναι το εξής: «ή να γυρίσεις ζωντανός με ΤΑΝ (ΤΗΝ) ασπίδα στα χέρια σου, η να σε φέρουν νεκρό επί ΤΑΣ (ΤΗΣ) ασπίδας.
Άρα: οι Αρχαίες Σπαρτιάτισσες και οι Σπαρτιάτες, μιλούσαν… Τσακώνικα !!!
Γνώμη του γράφοντος είναι ότι (όπως έχει εξηγηθεί και στο παρελθόν) σχετικά με το ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ, που έτσι το γνωρίζουν σε όλο τον κόσμο, το σωστό και Τσακώνικο, είναι το: «ΜΟΛΩΝ ΑΒΕ», και όχι το: «ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ».
Η λέξη: «μόλου» (εξ ού και το «ΜΟΛΩΝ») δεν υπάρχει σε καμία άλλη γλώσσα παρά μόνον στη Τσακώνικη, οπότε και η επόμενη λέξη που τη συνοδεύει πρέπει να είναι Τσακώνικη και είναι (κατά τη γνώμη μου) το: «ΑΒΕ» και όχι το: «ΛΑΒΕ»
«Άβε» στα Τσακώνικα σημαίνει «πάρε», π.χ.: «άβε νιά γουλία άντε» δηλαδή: «πάρε μιά μπουκιά ψωμί».
Το «ΜΟΛΩΝ ΑΒΕ» λοιπόν, είναι δύο λέξεις Τσακώνικες, και εννοούν στα μεν Τσακώνικα: «άμα μόλερε άβε» (αν έρθεις πάρε), και στα νεοελληνικά: «ελθών λάβε» (αν έρθεις, πάρε)
Εν ολίγοις και στις δύο γλώσσες το βαθύ νόημα είναι το ίδιο και υπονοεί αυτό : «Αν σου βαστάει… ΕΛΑ ΠΑΡΕ»
ΥΓ. Δεν διεκδικώ το αλάθητο…, καταγράφω την ταπεινή μου γνώμη, χρησιμοποιώντας την κοινή λογική.
Οπότε παρακαλώ όποιον φίλο, ή φίλη, έχει οποιαδήποτε γνώμη σχετικά με τα γραφόμενά μου, να την καταθέσει στα σχόλια.
Νικόλαος Η. Σκαντζός
