Του ΔΙΟΝΥΣΗ ΦΡΑΓΚΟΥΛΗ
Σίγουρα ο πόλεμος είναι το απόλυτο κακό και είναι πραγματικά τραγικό να σκοτώνονται άνθρωποι εν έτει 2022, συνήθως για τα συμφέροντα λίγων. Φυσικά δεν είμαι διατεθειμένος να υπερασπιστώ τον Πούτιν, του οποίου η κακοποιός δράση εναντίον των πολιτικών του αντιπάλων και η αυταρχική του πολιτική είναι, πιστεύω, γνωστή. Ωστόσο δεν μπορώ και να ανεχτώ τα κροκοδείλια δάκρυα των Δυτικών δήθεν για το Διεθνές Δίκαιο και την Ειρήνη.
Πού ήταν οι αντιδράσεις της Δύσης, όταν η Τουρκία εισέβαλε και κατέκτησε την μισή Κύπρο; Κι ακόμα μήπως είδατε 48 χρόνια μετά την εισβολή και παρά τις αλλεπάλληλες καταδικαστικές αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του Ο.Η.Ε, κυρώσεις εναντίον της Τουρκίας όχι μόνο για την Κύπρο αλλά και για την απαράδεκτα επιθετική στάση της εναντίον της χώρας μας; Άλλωστε είμαι σε θέση να ξέρω από συναδέλφους μου έφεδρους αξιωματικούς πως αμερικάνικα αντιτορπιλικά μπλόκαραν έξω από την Πάφο τον Ιούλιο του 74 το τάγμα 513 της Κομοτηνής -από το οποίο είχα μετατεθεί πριν λίγους μήνες- και το οποίο πήγαινε για βοήθεια και το ανάγκασαν να γυρίσει πίσω!
Να θυμίσω τον «ανθρωπιστικό» πόλεμο των Δυτικών και την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας , τους βομβαρδισμούς στο Βελιγράδι ακόμη και με βόμβες απεμπλουτισμένου ουρανίου; Κι ακόμη τον πόλεμο στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, στη Συρία, τους βομβαρδισμούς στην Λιβύη και διάφορες άλλες επεμβάσεις ων ουκ έστιν αριθμός;
Αυτά που συμβαίνουν λοιπόν σήμερα στην Ουκρανία είναι το αποτέλεσμα της αθέτησης όλων των υποσχέσεων, δεσμεύσεων και συμφωνιών της Δύσης με τον τελευταίο Πρόεδρο της ΕΣΣΔ, τον Μιχαήλ Γκορμπατσόφ. Στις 9/2/1990, λοιπόν, στο Κρεμλίνο ο τότε ΥΠΕΞ των Η.Π.Α Τζ. Μπέικερ προκειμένου να δεχτεί ο Γκορμπατσόφ να υπογράψει την ύψιστη για τα συμφέροντα της Δύσης συμφωνία για την επανένωση των δύο Γερμανιών, δήλωσε επί λέξει τα εξής:
«Η Συμμαχία δεν θα επεκτείνει την επιρροή της ούτε μια ίντσα προς τα ανατολικά, εφόσον η ΕΣΣΔ δεχτεί την Γερμανική επανένωση». Και ο μεν Γκορμπατσόφ τήρησε την συμφωνία αλλά μετά την διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης οι Δυτικοί, αφού δεν υπήρχε το αντίπαλο δέος, έγραψαν την συμφωνία, όπως κάνουν συνήθως, στα παλιά τους τα παπούτσια. Έτσι λοιπόν σταδιακά ενέταξαν στο ΝΑΤΟ Πολωνία, Τσεχία, Σλοβακία, Ουγγαρία, Ρουμανία, Βουλγαρία και τις τρεις Βαλτικές χώρες, ενώ μόλις απέτυχαν να εντάξουν από το Νότο και την Γεωργία.
Μετά τον πόλεμο και τον χωρισμό του κόσμου σε δυο μπλοκ, ένα με επικεφαλής τις Η.Π.Α και ένα με επικεφαλής την Σοβιετική Ένωση , αφού ο «πατέρας της νίκης»-χάρις στα 26.600.000 νεκρούς στρατιώτες και πολίτες αλλά και τα 2.500.000 ανάπηρους Σοβιετικούς-Τσόρτσιλ, γνωστός θαυμαστής του Μουσολίνι και καταστροφέας της Χώρας μας απέτυχε να παρασύρει τον πρόεδρο Ρούσβελτ σε πυρηνικό πόλεμο εναντίον της ΕΣΣΔ, ο Χάρυ Τρούμαν το 1947 με το Σχέδιο Μάρσαλ σκόπευε στην οικονομική και στρατιωτική ενίσχυση των συμμαχικών κρατών της Ευρώπης με αντάλλαγμα ν’ ακολουθήσουν το δυτικό στρατόπεδο πολεμώντας με όλα τα μέσα τον κομμουνισμό. Η πάλη λοιπόν εναντίον του κομμουνισμού πήρε τη μορφή στρατιωτικού συμφώνου. Έτσι το 1949 υπογράφτηκε στην Ουάσιγκτον η δημιουργία του Βορειοατλαντικού Συμφώνου, δηλαδή του ΝΑΤΟ.
Είναι ενδιαφέρον το ότι η Σοβιετική Ένωση ζήτησε το 1954 να γίνει μέλος του, προφανώς για να υπάρξει ειρηνική συνύπαρξη των δύο οικονομικοπολιτικών συστημάτων, πράγμα που δεν έγινε δεκτό από τις Η.Π.Α. Αυτό που οδήγησε τελικά την ΕΣΣΔ να ιδρύσει το Σύμφωνο της Βαρσοβίας στις 14/5/1955 ήταν η Συνθήκη του Παρισιού τον Οκτώβρη του 1954, μεταξύ των Δυτικών Χωρών και της Δ. Γερμανίας, σύμφωνα με την οποία η Δ. Γερμανία θα μπορούσε να εξοπλιστεί, οι πολίτες της θα υπηρετούσαν στρατιωτική θητεία και τελικά θα εντάσσονταν στο ΝΑΤΟ.
Η προσχώρηση της Γερμανίας λοιπόν έγινε στις 6/5/1955. Έτσι η Σ. Ένωση αναγκάστηκε να ιδρύσει το Σύμφωνο της Βαρσοβίας οκτώ ημέρες μετά από αυτή και έξι χρόνια μετά την ίδρυση του ΝΑΤΟ και ας παρουσιάζουν οι Δυτικοί τα πράγματα ανάποδα, λέγοντας ψέματα ότι δήθεν το ΝΑΤΟ ιδρύθηκε ως αμυντική δήθεν συμμαχία ενάντια στο Σύμφωνο της Βαρσοβίας. Έτσι άρχισε ο Ψυχρός Πόλεμος, που χάρις στην αυτοθυσία του Ρώσου αντισυνταγματάρχη Stanislav Petrov-του άγνωστου στους πολλούς μεγαλύτερου ήρωα της παγκόσμιας ιστορίας – δεν οδηγήθηκε η Ανθρωπότητα τη νύχτα στις 26/9/1983 σε πυρηνικό ολοκαύτωμα!
Ύστερα από αυτή την ιστορική αναδρομή ας δούμε τα πρόσφατα γεγονότα που οδήγησαν στον Ουκρανικό πόλεμο. Στις 17/12 /2021 το Ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών δημοσίευσε τις θέσεις του Κρεμλίνου για τις νομικές εγγυήσεις ασφαλείας που ζητούσε από τις Η.Π.Α και το ΝΑΤΟ τις οποίες απέστειλε στην Αμερικανική κυβέρνηση δυο μέρες πριν. Οι προτάσεις αυτές στηρίζονταν στην συμφωνία του Γκορμπατσόφ με τις Η.Π.Α το 1990 και οι περισσότερες – με δεδομένες τις γεωπολιτικές αλλαγές που έχουν συντελεστεί- θα μπορούσα να πω πως ήταν μαξιμαλιστικές. Βέβαια αυτό συμβαίνει στην όποια διαπραγμάτευση, ώστε τελικά να βρεθεί μια μέση λύση, που να ικανοποιεί και τις δυο πλευρές.
Στόχος του Πούτιν ήταν να αποφύγει την περικύκλωση της χώρας του, που είχε συντελεστεί σε μεγάλο βαθμό, και το πρόβλημα συνέχιζε να οξύνεται με την αποστολή όπλων και στρατευμάτων του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία και την μελλοντική ένταξη της χώρας σ’ αυτό. Είναι προφανές ότι κάτι τέτοιο θα αποτελούσε μέγιστο κίνδυνο για την Ρωσία και θα απειλούσε ευθέως τα ζωτικά της συμφέροντα. Και δεν έχω χώρο να αναφερθώ στα εγκλήματα των ενσωματωμένων Ναζί στο Ουκρανικό κράτος εναντίον των Ρωσόφωνων κατοίκων -την ίδια στιγμή που τέθηκε εκτός νόμου το ΚΚ της Ουκρανίας- τους βιασμούς γυναικών, τον εμπρησμό του κτηρίου των Συνδικάτων, όπου κάηκαν ζωντανοί 40 άνθρωποι και οι Ναζί του τάγματος Αζόφ και μέλη άλλων ακροδεξιών οργανώσεων, όσους πηδούσαν από τα παράθυρα για να σωθούν τους αποτέλειωναν χτυπώντας τους με ρόπαλα.
Και ρωτάω: τι θα έκαναν οι ΗΠΑ αν οι Ρώσοι ή οι Κινέζοι πήγαιναν στρατό και όπλα στο Μεξικό και στον Καναδά; Θυμόμαστε πως παραλίγο να γίνει ο 3ος παγκόσμιος πόλεμος, επειδή οι Σοβιετικοί είχαν εγκαταστήσει στην Κούβα πυραύλους;
Και ακόμη ρωτάω: μήπως αυτό που συμβαίνει στην Ουκρανία είναι τελικά ενεργητική άμυνα της Ρωσίας και την αποκλειστική ευθύνη την έχει η Δύση, που δήθεν κόπτεται για το διεθνές δίκαιο, το οποίο το έχει ξεσκίσει πλείστες όσες φορές;
Δυστυχώς, δεν μου επιτρέπει ο περιορισμένος χώρος της εφημερίδας να μιλήσω για τους εταίρους μας στην Ε.Ε, που αποτελούν τις εταίρες των Η.Π.Α και για τον θλιβερό πρωθυπουργό της χώρας μας που την εμπλέκει στον πόλεμο και απειλεί απερίσκεπτα τα άμεσα αλλά και μακροπρόθεσμα συμφέροντά της, κάτι που δεν κάνει βεβαίως ο Ερντογάν.
