- Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΓΚΟΥΛΙΩΝΗ
Η καταδίκη του Φρέντι Μπελέρη σε δύο χρόνια φυλάκιση με την κατηγορία της απόπειρας εξαγοράς ψήφων, δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Οι αλβανικές αρχές είχαν προεξοφλήσει αυτή την εξέλιξη και μέσω διαρροών στα αλβανικά ΜΜΕ προετοίμασαν το έδαφος για αυτήν την κατάπτυστη απόφαση.
Το κατηγορητήριο έωλο, κατασκευασμένο από το βαθύ αλβανικό κράτος προκειμένου η Χειμάρρα να μην έχει δήμαρχο τον Μπελέρη, τον οποίο υποστήριζε η αντιπολίτευση. Φρόντισαν δε να τον συλλάβουν δύο ημέρες πριν τις εκλογές, ώστε να τον διαβάλουν στους ψηφοφόρους. Του καταλόγισαν ότι αποπειράθηκε να εξαγοράσει την ψήφο ομογενούς, κάτι που τελικά δεν επιβεβαιώθηκε και παραβιάζοντας κάθε έννοια προανακριτικής διαδικασίας δεν έγινε η απαραίτητη κατ’ αντιπαράσταση εξέταση. Ακόμη πιο εξοργιστικό είναι ότι η δικαστής που επέβαλε την ποινή είχε συλληφθεί πριν 12 χρόνια με πλαστά έγγραφα, ισχυριζόμενη ότι είναι μειονοτική για να πάρει την ελληνική υπηκοότητα. Συνελήφθη τελικά και της απαγορεύθηκε για 10 χρόνια η είσοδος σε χώρα Σένγκεν.
Με αυτό το κράτος δικαίου, λοιπόν, η Αλβανία προσπαθεί να ενταχθεί στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία σκανδαλωδώς αγνοεί ότι η γειτονική μας χώρα δεν πληροί καμία από τις προϋποθέσεις που απαιτούνται. Το χειρότερο είναι ότι αγνοεί τις ελληνικές ανησυχίες που κατά καιρούς εκφράζονται. Και αυτό γιατί η Αθήνα δεν φροντίζει να δείξει με αποφασιστικό τρόπο ότι τα Τίρανα αρνούνται να συμμορφωθούν. Η απειλή χρήσης βέτο στις ενταξιακές διαπραγματεύσεις της Αλβανίας δεν φαίνεται να τρομάζουν τη γειτονική χώρα, κάτι που τραυματίζει φυσικά την αξιοπιστία της εν λόγω απειλής.
Άλλωστε η Αθήνα τηρεί μια υποχωρητική στάση έναντι των Τιράνων από την εποχή που υποτίθεται είχε συμφωνηθεί η χάραξη ΑΟΖ μεταξύ των δύο χωρών στην περιοχή του Ιονίου. Παρότι η συμφωνία είχε επικυρωθεί το 2009 από τα Κοινοβούλια των δύο χωρών, ο επικεφαλής της αλβανικής αντιπολίτευσης, Έντι Ράμα, προσέφυγε κατά της Συμφωνίας στο αλβανικό Συνταγματικό Δικαστήριο. Κύριο επιχείρημα ήταν ότι δόθηκε στην Ελλάδα περισσότερος θαλάσσιος χώρος απ’ ό,τι της αναλογεί. Τον Ιανουάριο του 2010 το Συνταγματικό Δικαστήριο έκρινε ομόφωνα άκυρη τη Συμφωνία. Η προσφυγή και η απόφαση αυτή προήλθαν μετά από πιέσεις της Τουρκίας και συγκεκριμένα, από τον εμπνευστή της “Γαλάζιας Πατρίδας”, ναύαρχο Τζεμ Γκιουρτέζ. Όπως γράφει στο βιβλίο του ο πρώην υφυπουργός Εξωτερικών, Γιάννης Βαληνάκης, «Η Ελλάς των Τεσσάρων Θαλασσών»: «Πρόκειται για ξεκάθαρη αθέτηση διεθνών κανόνων συμπεριφοράς περί υποχρεωτικής τήρησης των συμφωνηθέντων και προκλητική παρασπονδία της αλβανικής πλευράς απέναντι στον Ευρωπαίο γείτονά της, απέναντι του οποίου είχε και συνεχίζει να έχει αναλάβει συγκεκριμένες ευρωπαϊκές δεσμεύσεις για συμπεριφορά καλής γειτονίας».
Φθάνοντας στο σήμερα, η Ελλάδα είναι έτοιμη να υπογράψει συνυποσχετικό με την Αλβανία για την παραπομπή του θέματος της ΑΟΖ στη Χάγη, κάτι που αποτελεί ξεκάθαρη ήττα για την ελληνική εξωτερική πολιτική, η οποία τα τελευταία χρόνια στέκεται κατώτερη των περιστάσεων. Η υπόθεση του Φρέντι Μπελέρη είναι το κερασάκι στην τούρτα και δείχνει ότι η Ελλάδα δεν είναι πλέον η ηγέτιδα δύναμη των Βαλκανίων αν και είναι στη «σωστή πλευρά της ιστορίας». Έχει προηγηθεί η «Βόρεια Μακεδονία» με τους «Μακεδόνες» κατοίκους που ομιλούν τη «μακεδονική» γλώσσα, ενώ και στα ανατολικά η Τουρκία αμφισβητεί την ελληνική κυριαρχία στο Αιγαίο, παραβιάζοντας κάθε έννοια Διεθνούς Δικαίου.
Η Ελλάδα βρίσκεται σε μια κρίσιμη στιγμή όσον αφορά την περιοχή των Βαλκανίων. Απαιτείται δράση και αποφασιστικότητα, ώστε να αναδείξουμε ξανά την ηγετική μας θέση στην περιοχή, εάν θέλουμε πραγματικά να πορευθούμε στο μέλλον με ασφάλεια.
