Γράφει ο Ι.Γ. Ασημακόπουλος
Ενώ αρχικά η τοπική κοινωνία ήταν κάθετα αρνητική, όσο πλησίαζε ο χρόνος του τέλους του λιγνίτη και πρόβαλε δυσοίωνη η επόμενη ημέρα, οι φωνές για ίδρυση φυλακών στην περιοχή πλήθαιναν. Όταν πριν ένα χρόνο ο Πρωθυπουργός ανακοίνωσε το κλείσιμο των μονάδων της ΔΕΗ, το κλίμα φάνηκε να αλλάζει ριζικά. Έτσι στις 30 Ιουλίου 2020, ο Δήμαρχος ζήτησε από το Δημοτικό Συμβούλιο Μεγαλόπολης, σε πρώτη φάση την θετική ψήφο, για την αποδοχή ίδρυσης φυλακών, για να επανέλθει στο μέλλον για τυχόν επιμέρους θέματα και λεπτομέρειες. Η εισήγηση έγινε πανηγυρικά αποδεκτή από όλες τις δημοτικές παρατάξεις και οι θιασώτες των φυλακών ανακουφίστηκαν ευχάριστα.
Μετά από δυο ημέρες, σε ανάρτηση του διαδικτυακού τόπου «arcadia portal», ο Δήμαρχος φέρεται να είπε μεταξύ άλλων: «Η Μεγαλόπολη συζητάει για αγροτικές φυλακές, αλλά αν αυτό δεν μπορεί να γίνει, ζητάει την δημιουργία οποιουδήποτε σωφρονιστικού καταστήματος».
Δεν γνωρίζουμε αν η δήλωση αυτή του Δημάρχου έγινε σκόπιμα ή ελέχθη εν τη ρύμη του λόγου. Όμως, όπως και να έχει το πράγμα, αφήνει περιθώριο για δεύτερες σκέψεις και ερωτηματικά:
Είναι αλήθεια πως λείπει η έκταση πάνω από 1000 στρέμματα, βασική προϋπόθεση για ίδρυση αγροτικής φυλακής;
Είμαστε πραγματικά έτοιμοι να δεχτούμε οποιονδήποτε άλλο τύπο φυλακής;
Είναι αλήθεια πως στην Ελλάδα δεν υπάρχουν φυλακές τύπου Γ’, και αυτές που προβάλλουν σαν τέτοιες (Δομοκού) απλώς διαθέτουν κάποια αναβαθμισμένη πτέρυγα;
Υπάρχει πιθανότητα να κριθεί η Μεγαλόπολη υποψήφια για δημιουργία φυλακής τύπου Γ’;
Έχει συζητηθεί κάτι τέτοιο σε κάποια συνάντηση του Δημάρχου με αρμόδιους παράγοντες του Υπουργείου;
Οι φυλακές τύπου Γ’ φέρονται να είναι κλειστές με ιδιαίτερα αυστηρό καθεστώς κράτησης. Εκεί καταλήγουν υπόδικοι και κατάδικοι εμπλεκόμενοι με την τρομοκρατία και τρομοκρατικές οργανώσεις. Οι κατάδικοι για συμμετοχή σε εγκληματικές οργανώσεις και όσοι στασιάζουν οργανωμένα κατά τη διάρκεια της κράτησής τους.
Οι κρατούμενοι δεν παίρνουν άδειες κατά τη διάρκεια της κράτησης. Το προσωπικό φύλαξης είναι εξειδικευμένο, με ειδική εκπαίδευση και η πρόσληψή του προφανώς δεν μπορεί να γίνεται από την περιοχή.
Στον τύπο αυτό των φυλακών αντιδρούν σθεναρά τόσο διεθνείς όσο και ελληνικές ανθρωπιστικές οργανώσεις και οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Στο παρελθόν, έχουν αντιταχθεί κατά καιρούς κορυφαίοι νομικοί και πανεπιστημιακοί δάσκαλοι της χώρας μας.
Προφανώς δεν θα ήταν καθόλου κακό ή ίδρυση αγροτικών φυλακών, ανηλίκων ή οικονομικών εγκλημάτων στην περιοχή. Στην περίπτωση, όμως, των φυλακών τύπου Γ΄ τα πράγματα αλλάζουν. Από την ίδρυση ενός τέτοιου σωφρονιστικού καταστήματος, η περιοχή σίγουρα δεν θα έχει να αποκομίσει κανένα όφελος, είτε στον τομέα της απασχόλησης, είτε στον τομέα της οικονομίας, αφού οι προμήθειες γίνονται κεντρικά. Αντίθετα θα υποβαθμιζόταν η ποιότητα ζωής, αφού Αστυνομία και Κέντρο Υγείας θα είχαν αυξημένες υποχρεώσεις απέναντι στο σωφρονιστικό κατάστημα. Αλλά το χειρότερο, ενώ μέχρι σήμερα είχε συνδεθεί το όνομα Μεγαλόπολη με την περιβαλλοντική ρύπανση και μόλυνση, τώρα θα συνδεθεί με ένα κολαστήριο ψυχών. Ένα Ελληνικό Γκουαντάναμο.
Ας ελπίσουμε πως δεν θα συμβεί ξανά, ότι συνέβη στο παρελθόν. Όταν μίλησαν για αστικά απορρίμματα, η τοπική κοινωνία αντέδρασε αρνητικά. Πέρασε καιρός. Το θέμα κατά καιρούς ερχόταν κι έφευγε μεθοδευμένα, μιλώντας πότε για ΧΥΤΑ, πότε για ΧΔΒΑ, πότε για ΧΥΤΕΑ. Σήμερα υπάρχει στην περιοχή χωροθετημένος και αδειοδοτημένος Χώρος Διαχείρισης Επικίνδυνων Αποβλήτων και έπεται συνέχεια, αφού πολλά ακούγονται για εργοστάσιο καύσης απορριμμάτων, για παραγωγή ενέργειας από σκουπίδια κ.λπ., ενώ η τοπική κοινωνία έχει μεσάνυχτα βαθειά.
Αν κανείς καθίσει και διαβάσει με προσοχή τα όσα λέγονται για το «Master Plan» και τις «εμβληματικές επενδύσεις» που μας σερβίρουν, θα καταλάβει ότι εννοούν απόβλητα, φωτοβολταϊκά τέρατα, φυλακές με φόντο το αρχαίο θέατρο. Επενδύσεις που θα απορροφήσουν ένα σκασμό εκατομμύρια από το ταμείο δίκαιης μετάβασης, με μηδενικές θέσεις εργασίας και φυσικά με ζοφερό μέλλον. Από την άλλη, το καλό πακέτο (φαρμακοβιομηχανία κ.λπ.) μεθοδεύεται να πάει στην Τρίπολη ή αλλού, με τα κίνητρα (χρηματοδοτήσεις, φοροαπαλλαγές κ.λπ.) της Μεγαλόπολης ως πληττόμενη από την απολιγνιτοποίηση…
Πολλοί ίσως πουν πως όλα αυτά κινούνται στη σφαίρα της φαντασίας. Μακάρι να είναι έτσι. Όμως καλό θα είναι ο Δήμαρχος, το Δημοτικό Συμβούλιο, οι Δημοτικές Παρατάξεις και κυρίως η τοπική κοινωνία, να πάρουν άμεσα θέση και μην επαναπαύονται σε υποσχέσεις και σε ψεύτικα λόγια, όσο μεγάλα κι αν είναι.