ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ
Σχολιάζοντας το περιεχόμενο της συνέντευξης της Ευγενίας Παπαγεωργίου με στενό συνεργάτη μου, εκείνος απεφάνθη μονολεκτικά: ρομαντική!
Και είναι πράγματι ρομαντικός κάθε άνθρωπος που προσέρχεται στην αρένα της πολιτικής, όχι για να πάρει, παρά μόνο για να προσφέρει!
Και αυτό προκύπτει από τον ανεπιτήδευτο λόγο, τον σχεδόν αφελή, με τον οποίο εκφράζεται η Βαλτεσινιώτισσα, Καθηγήτρια των Μαθηματικών του ΕΚΠΑ, Ευγενία Παπαγεωργίου, που αποδέχτηκε την Πρόσκληση του υποψήφιου Περιφερειάρχη Πελοποννήσου, Δημήτρη Πτωχού, να συμμετάσχει στο ψηφοδέλτιό του, προκειμένου να εκπροσωπήσει την Αρκαδία.
Άλλος άνθρωπος με τον οποίο έτυχε να συνομιλήσω (και πάλι) για την παρουσία τής Γορτύνιας υποψηφίου στην περιφερειακή παράταξη «Η Πελοπόννησος ΜΠΡΟΣΤΑ», μου τη σύστησε και πάλι μονολεκτικά: «Μαχήτρια»!
«Ρομαντική», «Μαχήτρια», δεν χρειαζόμουν άλλο… εισιτήριο για να τη γνωρίσω.
Εάν θα ήθελα κι εγώ να κάνω έναν χαρακτηρισμό περί της παρουσίας της αυτό το λίγο διάστημα στον δημόσιο χώρο, θα έλεγα ότι είναι: ένας απλός και σεμνός άνθρωπος, γεμάτος γοητεία!
Γιατί «η απλότητα είναι η μεγαλύτερη αρετή» είχε πει το πιο λαμπρό μυαλό της Πολιτικής Οικονομίας, ο Καρλ Μαρξ, όταν κάποτε ερωτήθη, ενώ το «τσακάλι» της λογοτεχνίας, ο Τσέχωφ, σε αντίστοιχη ερώτηση, απάντησε: «γιατί ο άνθρωπος πρέπει να είναι όμορφος και στην ψυχή και την όψη»!
Ενάρετη αναμφισβήτητα είναι το κορίτσι με το «βαρύ» βιογραφικό στη δύσκολη επιστήμη των Μαθηματικών και όχι μόνον! Ενάρετη στον ίδιο τον στίβο της ζωής, για να καταφέρει ν’ αναγνωρίζεται από πέντε διαφορετικούς ανθρώπους ως «Μαχήτρια», «Ρομαντική», «Σεμνή», «Απλή» και «Ενάρετη»!
Με αυτές τις αρετές μεγαλώνουν, μαζί με τον Μανιάτη σύζυγό της, Ευστράτιο Δημακόγιαννη (πολιτικό μηχανικό), τη δεκάχρονη κόρη τους, για την οποία η Ευγενία μιλάει, μόνον όταν τη ρωτάνε!
Δεν θα ήθελα ν’ αναφερθώ ούτε καν στο πλούσιο βιογραφικό, τους πολλούς ακαδημαϊκούς τίτλους, της Ευγενίας Παπαγεωργίου, σε ποια πανεπιστήμια δίδαξε σε προπτυχιακούς και μεταπτυχιακούς φοιτητές, ούτε πότε και πόσες φορές βραβεύτηκε για τη δημιουργική της παρουσία στην επιστήμη και στην ίδια τη ζωή, στην κοινωνία! Όποιος γνωρίζει τι είδους επιστήμη είναι τα Μαθηματικά, αντιλαμβάνεται πως ο διδακτορικός τίτλος δεν κατακτάται τόσο εύκολα, η δε παρουσία της στα μέλη ΔΕΠ της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων όπου και διδάσκει, πέραν της υψηλής κατάρτισης, απαιτεί και υψηλό ήθος!
Από το βιογραφικό της Ευγενίας Παπαγεωργίου με το οποίο εισέρχεται για πρώτη φορά στον στίβο της Αυτοδιοίκησης, ας κρατήσουμε μόνον αυτό και με μέτρο αυτό ας την επιλέξουμε για το Περιφερειακό Συμβούλιο Πελοποννήσου:
«…Η επιθυμία μου να δω τον τόπο μου να προκόβει και το όραμα του Δημήτρη Πτωχού για μια Πελοπόννησο περιφέρεια πρότυπο είναι το κίνητρο της υποψηφιότητάς μου. Μπροστά, λοιπόν, για μια Αρκαδία Πρότυπο!»
Η Ευγενία Παπαγεωργίου είναι πολιτικό κεφάλαιο για τη Γορτυνία, για την Αρκαδία, για την Αυτοδιοίκηση. Στην κατάμεστη από Γορτύνιους αίθουσα του ξενοδοχείου Κάραβελ, ο δήμαρχος Γορτυνίας, Ευστάθιος Κούλης, είπε για την ίδια: «Εάν διαβάσετε το βιογραφικό της, θ’ ανατριχιάσετε! Και αναφέρομαι ιδιαίτερα, γιατί εμείς με την Ευγενία ξεκινήσαμε από καλύβια!».
Η Συνέντευξη
ΕΡ.: Κυρία Παπαγεωργίου, γιατί με την Αυτοδιοίκηση; Πώς το σκεφθήκατε:
ΑΠ.: Με πήρε τηλέφωνο ο κύριος Πτωχός και μου ζήτησε να συμμετέχω στον συνδυασμό του. Εγώ αποδέχθηκα με χαρά να αντιπροσωπεύσω τον τόπο μου και τους ανθρώπους του τόπου μου.
ΕΡ.: Πού σας βρήκε ο κύριος Πτωχός, που δεν βρήκε κι εμένα; Εμένα γιατί δεν μου έκανε πρόταση;
ΑΠ.: Αυτό δεν μπορώ να σας το απαντήσω, εσείς που ήσαστε και δημοσιογράφος μπορείτε να ψάξετε και να σας πω να ψάξετε και για μένα!
ΕΡ.: Γιατί στην Αυτοδιοίκηση και δεν επιχειρήσατε να είστε υποψήφια με ένα κόμμα; Δεν σας έγινε η πρόταση;
ΑΠ.: Όχι, δεν μου έχει γίνει ποτέ κάποια πρόταση και αυτή η πρόταση προέκυψε σε μία χρονική στιγμή της ζωής μου που έκρινα ότι είμαι κατάλληλα προετοιμασμένη για να μπορέσω να προσφέρω στον τόπο, τόσο με τεχνογνωσία, όσο και με ωριμότητα.
ΕΡ.: Γεννηθήκατε στο Βαλτεσινίκο ή στους Ολομάδες;
ΑΠ.: Στο Βαλτεσινίκο, στο σπίτι της μάνας μου και του πατέρα μου, που είναι στο κέντρο του χωριού.
ΕΡ.: Και στο σχολείο; Είχαμε Λύκειο στο Βαλτεσινίκο;
ΑΠ.: Όχι, Όχι. Εγώ πήγα μέχρι την πρώτη Γυμνασίου στο Βαλτεσινίκο και μετά, επειδή έκλεισε το Γυμνάσιο, πήγα στη Βυτίνα μέχρι και την πρώτη Λυκείου. Στην πρώτη Λυκείου, επειδή είχα κλίση στα Μαθηματικά και για ν’ ακολουθήσω τη δέσμη, χρειάστηκε να μεταβώ στην Πάτρα, όπου με φιλοξένησε εκεί ο θείος μου ο Γιάννης με την Οικογένειά του και ολοκλήρωσα την εκπαίδευσή μου στη Δευτεροβάθμια.
ΕΡ.: Πείτε μας τι θυμάστε από το χωριό σας; Από τα προεφηβικά χρόνια.
ΑΠ.: Από το Βαλτεσινίκο χαρακτηριστικά θυμάμαι τα όμορφα καλοκαίρια που περνούσαμε όλα τα παιδιά μαζί. Πέραν του παιχνιδιού, μεταφέραμε και διάφορες ιδέες, προβληματισμούς που είχαμε μεταξύ μας και τους χειμώνες, βέβαια, με τις δυσκολίες που υπήρχαν, αλλά πάντα υπήρχε κάτι που να μας κρατάει σε ενδιαφέρον, πώς να το εκφράσω αυτό; Δηλαδή, πέρα από τις δυσκολίες βλέπαμε λίγο πιο πέρα, ότι μπορούμε να εξελιχθούμε μέσα από αυτές. Και να πω και μια πολύ χαρακτηριστική σκηνή· η αδερφή μου έμενε στο Αγρίδι που είχανε σπίτι και είχανε πρόβατα και κει μου δινόταν η ευκαιρία να πηγαίνω και να βοηθάω στην ποιμενική ζωή, δηλαδή να φυλάω τα πρόβατα και όπως ήμουν επάνω στα βουνά, ένιωθα την πλήρη ελευθερία!
ΕΡ.: Απόσταση Βαλτεσινίκο – Αγρίδι πόσο ήταν;
ΑΠ.: Ήταν, με τα πόδια τότε που την κάναμε, δύο ώρες!
ΕΡ.: Για τον θεσμό της Αυτοδιοίκησης γνωρίζετε πράγματα; Ή, ως τεχνοκράτης, είπατε: «μπορώ να βοηθήσω»!
ΑΠ.: Καθώς έρχομαι τακτικά στο χωριό γνωρίζω τα προβλήματα του χωριού, έχω γνώση σε αυτά. Για τα διοικητικά και τους τομείς της Περιφέρειας δεν έχω ακριβώς εικόνα, αυτό, όμως, που θέλω είναι να προσφέρω αυτό που εγώ μπορώ στον τόπο μου.
ΕΡ.: Εάν σας πρότεινε κάποιος μία θέση στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου;
ΑΠ.: Θα το σκεπτόμουν ισχυρά, γιατί ήταν από την αρχή επιθυμία μου. Γι’ αυτό ξανά γύρισα εδώ, στο χωριό και στις ρίζες μου. Όπως όλοι, νομίζω, οι Γορτύνιοι, οι Αρκάδες, οι Μεγαλοπολίτες, από την Κυνουρία, από την περιοχή της Τρίπολης, της Μαντινείας. Νομίζω ότι έχουμε το νόστο να επιστρέφουμε στον τόπο μας.
ΕΡ.: Νεότευκτο είναι το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, πιστεύετε ότι είναι αναπτυξιακός παράγοντας ένα πανεπιστήμιο σε μια προσδιορισμένη γεωγραφική ενότητα; Ποιο ρόλο πιστεύετε ότι παίζει το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου ή ποιον ρόλο θα έπρεπε να παίζει;
ΑΠ.: Το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου σίγουρα βοηθάει στην ανάπτυξη και το έχει αποδείξει. Το Πανεπιστήμιο με τα τμήματα Οικονομίας, Τηλεπικοινωνιών, Υπολογιστών, στην Τρίπολη, πιστεύω ότι είναι ό,τι πιο ζωντανό μπορεί να έχει μία περιοχή που αγαπάει πάρα πολύ τη μάθηση και της δίνει πάντα βάθρο για να διαπρέπουν οι άνθρωποι και να προχωράει το πνεύμα της επιστήμης. Για μένα είναι από τα πιο βασικά κομμάτια.
ΕΡ.: Επίκουρος είναι μια βαθμίδα πριν τον Αναπληρωτή Καθητητή;
ΑΠ.: Μάλιστα.
ΕΡ.: Τι θα θέλατε να πείτε στους συμπολίτες σας, εφόσον το μέσο διατίθεται για να μεταφέρει τη φωνή σας;
ΑΠ.: Ότι είμαι εδώ, γιατί στη ζωή μου έχω μάθει να στοχεύω, να αγωνίζομαι και να υλοποιώ και γι’ αυτόν τον λόγο, θέτοντας τώρα την υποψηφιότητά μου αυτή για να υπηρετήσω τα κοινά, θα κάνω ακριβώς το ίδιο. Θα στοχεύσω στο να βελτιώσουμε τον τόπο μας και τον τρόπο ζωής μας, θα αγωνιστώ γι’ αυτό και να τον υλοποιήσω αυτόν τον στόχο.
ΕΡ.: Τι άλλο θα θέλατε να συμπληρώσετε;
ΑΠ.: Μέσα από αυτήν τη διαδρομή ―μόλις 27 ημέρες προεκλογική ετοιμασία για να στηρίζω την υποψηφιότητά μου― έχω κερδίσει πάρα πολλά, γνωρίζοντας τους ανθρώπους και τον τόπο μας.
