Εκλεγμένος Δημοτικός Σύμβουλος του Δήμου Ανατολικής Μάνης επί σειρά ετών, (προκύψας και από τις εκλογές της πρώτης Κυριακής 8/10) είναι ο καλός συνάδελφος Γιώργος Π. Δημακόγιαννης, Εκδότης της Αδούλωτης Μάνης, ο οποίος μας κοινοποίησε την εκτίμησή του ―«ερμηνεία» τη λέει ο ίδιος―, ως προς το «μυστικό» ―θα λέγαμε εμείς― επανεκλογής πολλών δημάρχων, το οποίο ο ίδιος εστιάζει σε δύο παραμέτρους.
Μία παράμετρος είναι η ενσωμάτωση των τοπικών συμβουλίων στους δημοτικούς συνδυασμούς, στην ίδια κάλπη(!), άλλη παράμετρος το… περιβόητο «43%, με απόλυτη αυτοδυναμία των 2/3 στο δημοτικό συμβούλιο», δηλαδή, η κατάργηση στην πράξη της απλής αναλογικής, η οποία ψηφίσθηκε από την Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ το 2019, και καθώς δεν πρόλαβε να κριθεί ότι αυτή απέτυχε, έπρεπε να καταργηθεί και καταργήθηκε!
Περί του θεσμού, δεν ξέρουμε εάν έχει τοποθετηθεί κάποιος …περιφερειακός αυτοδιοικητικός, γι’ αυτό και η «ερμηνεία» του Γιώργου Δημακόγιαννη πιστεύουμε πως είναι ενδιαφέρουσα, γι’ αυτό και τη δημοσιεύουμε:
«Είχα υποσχεθεί σε συμπατριώτες και διαδικτυακούς φίλους μια «ερμηνεία» για το αποτέλεσμα των αυτοδιοικητικών εκλογών που οδήγησε στην επανεκλογή των περισσότερων δημάρχων σε όλη τη Χώρα.
Έχουμε και λέμε:
Αλλαγή νομοθετικού πλαισίου και συνεχείς τροπολογίες των Υπουργών Εσωτερικών Θεοδωρικάκου και Βορίδη, από το καλοκαίρι του 2019, όταν ανέλαβε τη διακυβέρνηση η Νέα Δημοκρατία τού Κ. Μητσοτάκη, με πολιτικό σκοπό τη διευκόλυνση και εξυπηρέτηση, σε όλα τα επίπεδα, των προσκείμενων στο κυβερνητικό κόμμα (μειοψηφικών στα δημοτικά συμβούλια, λόγω απλής αναλογικής) δημοτικών αρχών. Να μην ξεχνάμε ότι 9 στους 10 δημάρχους (…και περιφερειάρχες) σε όλη την Ελλάδα, με πρώτο τον πρωθυπουργικό ανιψιό, δήμαρχο Αθηναίων Κ. Μπακογιάννη, πρόσκεινται στην ΝΔ, είναι στελέχη της!
Ειδικά με τις νομοθετικές αλχημείες των τροπολογιών Βορίδη είχαμε τα νέα δεδομένα με τα οποία φτάσαμε στις εκλογές της περασμένης Κυριακής:
Εκλογή δημάρχων με 43%, με απόλυτη αυτοδυναμία των 2/3 στο δημοτικό συμβούλιο, και κατάργηση της ξεχωριστής κάλπης για τα τοπικά συμβούλια, με την ενσωμάτωση των υποψηφίων τους στους δημοτικούς συνδυασμούς.
Από το δεύτερο, το πλεονέκτημα των δημοτικών αρχών, που είχαν το μαχαίρι και το πεπόνι στα χέρια τους και μπορούσαν μέχρι την υστάτη ώρα, προ της κάλπης, να κάνουν μικροεξυπηρετήσεις και στοχευμένα θελήματα στους ψηφοφόρους – πελάτες, ήταν καταιγιστικό!
Οι δήμαρχοι «μάντρωσαν» και ενεργοποίησαν νωρίς νωρίς τα εκλεγμένα τοπικά συμβούλια και τα υπόλοιπα ήταν εύκολα: οι τοπικοί υποψήφιοι, σε κάθε γωνιά των δήμων, ήταν πλέον η αιχμή τού δόρατος στην δοκιμασμένη και επιτυχημένη χειραγώγηση των τοπικών κοινωνιών και την δοκιμασμένη και επιτυχημένη επίσης ψηφοθηρία για λογαριασμό των δημάρχων και των υποψηφίων δημοτικών τους συμβούλων…
Και καμία δικαιολογία δεν είχε να επανέλθει ο αναχρονιστικός νόμος της ενσωμάτωσης των τοπικών συμβουλίων στους δημοτικούς συνδυασμούς, στην ίδια κάλπη!
Στις εκλογές του 2019 ―στον νόμο τού Σύριζα, προς την σωστή κατεύθυνση― μπορούσες να επιλέξεις για το χωριό σου όποιον επιθυμούσες, αξιοκρατικά, σε ξεχωριστό ψηφοδέλτιο, ανεξάρτητα από τον δημοτικό συνδυασμό της προτίμησής σου. Έτσι έπρεπε να συνεχίσουμε με έμπρακτο σεβασμό στο δημοκρατικό δικαίωμα και την ελεύθερη βούληση του πολίτη, να αποφασίζει απρόσκοπτα για το χωριό και το σπίτι του.
Όλο αυτό, σε συνάφεια με την διαχρονική «εκπαίδευση» των ψηφοφόρων, εδώ και δεκαετίες, στο ατομοκεντρικό συμφέρον, το ιδιοτελές κίνητρο, την προσκόλληση στις εξουσίες (…ειδικά για τη μεγίστη πλειοψηφία των οπαδών της Νέας Δημοκρατίας…), έφτιαξαν το αποτέλεσμα στους δήμους όλης τής χώρας και φυσικά και στον δικό μας Δήμο Ανατολικής Μάνης.
Αν ενδιέφερε τούς υπουργούς τής ΝουΔούλας ο εκσυγχρονισμός και η αξιοκρατική εξέλιξη στην τοπική αυτοδιοίκηση και τις τοπικές κοινωνίες, εκείνο που πρώτο θα έπρατταν νομοθετικά θα ήταν ο χρονικός περιορισμός των δημαρχιακών θητειών, σε δύο ή τρεις ή έστω και τέσσερις, αφού όντως η γραφειοκρατία είναι το κύριο χαρακτηριστικό της (δυσ)λειτουργίας στους ΟΤΑ.
Όλα τα άλλα είναι μέρος τής απαράδεκτης, αν όχι και βρώμικης, πολιτικής σκοπιμότητας στην οποία ολισθαίνει κάθε κεντρική και τοπική εξουσία προσπαθώντας να γίνει …μόνιμη, δηλαδή …καθεστώς…
Γιώργος Π. Δημακόγιαννης
(Εκδότης Αδούλωτης Μάνης,
Δημοτικός σύμβουλος Ανατ. Μάνης)
Υστερόγραφο: Τα προαναφερόμενα ασφαλώς και δεν απαλλάσσουν των ευθυνών και των λαθών, όσους εξ ημών επιλέγουμε τον δύσκολο ανηφορικό δρόμο τής αντιπολιτεύσεως, της εμπράκτου αμφισβητήσεως των κυρίαρχων εξουσιών, με σκοπό την χρηστή διοίκηση, το κοινό καλό, το σεβασμό στο περιβάλλον, την αξιοκρατία, την ενεργοποίηση των πολιτών, όχι μόνο στις κάλπες, αλλά κάθε ημέρα…»
