- Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΓΚΟΥΛΙΩΝΗ
Η εμπρηστική ρητορική του Τούρκου προέδρου, Ταγίπ Ερντογάν, την περασμένη εβδομάδα εναντίον της Κύπρου καταδεικνύει με τον πλέον εμφατικό τρόπο ότι η Διακήρυξη των Αθηνών που υπεγράφη τον περασμένο Δεκέμβριο, δεν αφορά το Κυπριακό Ζήτημα.
Είχε επισημανθεί από την αρχή, όταν δημοσιεύθηκε το κείμενο της Διακήρυξης, ότι δεν γινόταν πουθενά λόγος για την Κύπρο, με τις κυβερνητικές πηγές να σχολιάζουν ότι στη δέσμευση για «ήρεμα νερά» συμπεριλαμβάνεται και το Κυπριακό. Φρόντισε, όμως, ο Τούρκος πρόεδρος να διαλύσει τις όποιες ψευδαισθήσεις. «Αν είχαμε πιέσει προς τον νότο η Κύπρος θα ήταν δική μας» είπε μιλώντας στο στρατιωτικό προσωπικό του 4ου Σώματος Στρατού στην Άγκυρα. Είναι ξεκάθαρο ότι οι δηλώσεις Ερντογάν παραβιάζουν τη Διακήρυξη των Αθηνών, η οποία εάν λάβουμε υπ’ όψιν τις κυβερνητικές διαβεβαιώσεις, δεν «αποτελεί διεθνή συμφωνία, δεσμευτική για τα μέρη κατά το διεθνές δίκαιο». Αυτό, όμως, είναι η μισή αλήθεια. Στην ουσία το κείμενο της Διακήρυξης παράγει πολιτικές δεσμεύσεις, τοποθετώντας τα ζητήματα στο πλαίσιο της διεθνούς νομιμότητας υπό τη σκέπη του ΟΗΕ. Αυτές τις δεσμεύσεις φρόντισε ο Ερντογάν να τις διαψεύσει.
Μια βδομάδα πριν επισκεφθεί τη χώρα μας ο Ερντογάν τον περασμένο Δεκέμβριο, παραχώρησε συνέντευξη στην Καθημερινή, κάνοντας λόγο για τουρκική μειονότητα, για Τουρκική Δημοκρατία της Βορείου Κύπρου και υπογράμμισε ότι πιθανή προσφυγή στο Δικαστήριο της Χάγης δεν θα αφορά μόνο την υφαλοκρηπίδα, αλλά και το σύνολο των ελληνοτουρκικών διαφορών στο Αιγαίο. Άρα η συμφωνία που υπογράφηκε στις 7 Δεκεμβρίου στην Αθήνα, υποχρεώνει την Ελλάδα να αναγνωρίσει το σύνολο των ελληνοτουρκικών διαφορών, με την Τουρκία μάλιστα να έχει ενεργό το casus belli σε περίπτωση που η Ελλάδα προχωρήσει στην επέκταση των χωρικών της υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια.
Τρεις ημέρες μετά την υπογραφή της συμφωνίας, ο Τούρκος πρέσβης στην Ελλάδα επισκέπτεται το ΕΛΙΑΜΕΠ, μία από τις μεγαλύτερες δεξαμενές σκέψης (think tank), επί τη βάση συζήτησης των επόμενων βημάτων της ελληνοτουρκικής φιλίας, προκαλώντας εύλογες απορίες, πώς είναι δυνατόν μια δεξαμενή σκέψης να υποκαθιστά το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών. Το συγκεκριμένο think tank με δημόσιες παρεμβάσεις του, έχει ταχθεί ανοιχτά υπέρ της ελληνοτουρκικής προσέγγισης, παραβλέποντας τις παράνομες διεκδικήσεις της Τουρκίας, με τελευταίο παράδειγμα τις δηλώσεις του Χρήστου Ροζάκη, Ομότιμου Καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών και πρώην γενικού γραμματέα του ΕΛΙΑΜΕΠ, ο οποίος σε ραδιοφωνική του συνέντευξη είπε: «Οι δηλώσεις του Ερντογάν για την Κύπρο παραβιάζουν τη Διακήρυξη των Αθηνών και είναι εμπρηστικές» και συμπλήρωσε: «Μπορούμε να προχωρήσουμε τον ελληνοτουρκικό διάλογο χωρίς να τον συνδέσουμε με το Κυπριακό. Δεν πρέπει να τον ανακόψουμε».
Η Κύπρος, λοιπόν, εξακολουθεί να «κείται μακράν». Η παραδοχή ήττας του Κωνσταντίνου Καραμανλή το 1974, αποτελεί μαύρη σελίδα στην ιστορία του ελληνικού κράτους. Γι’ αυτό η πολιτική ελίτ εφηύρε τον όρο «η Κύπρος αποφασίζει και η Ελλάδα συμπαρίσταται», προκειμένου η Ελλάδα να απεκδυθεί των ευθυνών της στο Κυπριακό ως το Εθνικό Κέντρο των αποφάσεων. Η Λευκωσία γνωρίζει ότι είναι μόνη της και η Αθήνα έχει θέσει ως στρατηγική της επιλογή την επίλυση των ελληνοτουρκικών διαφορών ξέχωρα από την επίλυση του Κυπριακού.
