- Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΓΚΟΥΛΙΩΝΗ
Η απευθείας επίθεση του Ιράν στο Ισραήλ και η μετρημένη απάντηση των ισραηλινών, επέτρεψε στους αναλυτές και διεθνολόγους να βγάλουν έναν αναστεναγμό ανακούφισης, αφού προς ώρας αποφεύχθηκε η γενικευμένη σύγκρουση στη Μέση Ανατολή.
Είναι οι ίδιοι αναλυτές, όμως, που στην αρχή της εισβολής του Ισραήλ στη Γάζα, ύστερα από την πολύνεκρη τρομοκρατική επίθεση της Χαμάς στο νότιο Ισραήλ, δήλωναν σίγουροι ότι το Ιράν δεν επρόκειτο να εμπλακεί στη σύγκρουση, παρά τη βοήθεια που προσέφεραν στους τρομοκράτες της Χαμάς. Υπογράμμιζαν δε την ορθολογική κρίση τόσο της Τεχεράνης όσο και του Τελ Αβίβ και ότι σε καμία περίπτωση δεν θα διακινδύνευαν μια μεταξύ τους σύγκρουση που θα είχε σοβαρές συνέπειες ακόμη και την πιθανότητα πυρηνικού πολέμου.
Και ύστερα ήρθε η προσβολή του ιρανικού προξενείου στη Δαμασκό από το Ισραήλ, που είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο υψηλόβαθμων ιρανών αξιωματούχων. Η ορθολογική κρίση του Τελ Αβίβ πήγε περίπατο όπως και οι περισπούδαστες αναλύσεις των «ειδικών», οι οποίοι ακόμα και μετά το συγκεκριμένο χτύπημα, πίστευαν ότι το Ιράν θα απαντήσει μέσω των αντιπροσώπων του μόνο. Και πάλι διαψεύστηκαν. Έφθασαν μάλιστα στο σημείο την επίθεση του Ιράν με 300 πυραύλους και ντρόουνς εναντίον του Ισραήλ, να τη χαρακτηρίσουν ως ήσσονος σημασίας, δηλαδή για την τιμή των όπλων προκειμένου οι μουλάδες του Ιράν να δείξουν στον μουσουλμανικό κόσμο ότι αντέδρασαν, χωρίς όμως να προκαλέσουν τη σφοδρή αντίδραση του Ισραήλ.
Το Τελ Αβίβ είναι η αλήθεια δεν απάντησε με σφοδρότητα στην ιρανική επίθεση. Η προσβολή του ιρανικού αεροδρομίου στο Ισφαχάν, με όχι σοβαρές ζημιές θεωρήθηκε ως αποκλιμάκωση της κρίσης από την πλευρά του Ισραήλ.
Με λίγα λόγια, δηλαδή, μπήκαμε σε ένα γαϊτανάκι ήπιων στρατιωτικών αντιποίνων εκατέρωθεν, που με περισσή ευκολία οι πάσης φύσεως αναλυτές χαρακτήρισαν ως μια σοφή επιλογή που θα οδηγήσει σε αποκλιμάκωση. Το ζήτημα είναι ότι ολίγον πόλεμος δεν υπάρχει. Υπάρχει πόλεμος χαμηλής ή υψηλής έντασης. Αυτή τη στιγμή το Ιράν με το Ισραήλ είναι σε πόλεμο χαμηλής έντασης μέχρι στιγμής και εύκολα μπορεί να διολισθήσει σε έναν πόλεμο ολοκληρωτικό.
Και μπορεί να μην συνορεύουν οι δύο χώρες, ώστε να εμπλακούν χερσαία στρατεύματα, αλλά οι αντιπρόσωποι του Ιράν, όπως για παράδειγμα οι μαχητές της Χεζμπολάχ του Λιβάνου, πρόθυμα θα μεταφέρουν τον πόλεμο στο έδαφος του Ισραήλ. Φυσικά, την ίδια προθυμία θα δείξει και ο Νετανιάχου να εξαπολύσει έναν ολοκληρωτικό πόλεμο εναντίον του Λιβάνου προκειμένου να πλήξει τη Χεζμπολάχ, ακολουθώντας την ίδια στρατηγική που εφαρμόζει στη Γάζα. Σε συνδυασμό με τις πυραυλικές δυνατότητες του Ιράν και την αεροπορική ισχύ του Ισραήλ, η Μέση Ανατολή θα γίνει ένα τεράστιο θέατρο πολεμικών επιχειρήσεων με απρόβλεπτες συνέπειες για την παγκόσμια ασφάλεια.
