Tου Kωστή Tσούχλου
Άνοστη, άχαρη κι ανούσια η ζωή μας,
είμαστε σαν το μαραμένο το λουλούδι·
ξέψυχα βγαίν’ από το στόμα η φωνή μας:
«πώς καταντήσαμε λοχία» λέει το τραγούδι.
Kάθε μια μέρα ’ναι χειρότερ’ απ’ την άλλη
κι είμαστε σαν την πέτρα που μανιοκυλάει
σε θολωμένο χείμαρρο και σ’ ακρογιάλι
που μανιασμένη τραμουντάνα το χτυπάει.
Xάθηκε στη ζωή απ’ όλους κάθ’ αξία
φιλία, αγάπη, οικογένεια, αδερφοσύνη
το χρήμα έγινε Θεός, υπεραξία,
και μας οδήγησε στη δαντική τη δίνη.
Στην κοινωνία γκρεμιστήκαν όλα τ’ άγια·
όλοι, συνάνθρωποι, ας διώξουμε την άνοια,
ας πάρουμε ανθισμένες τις μυρτιές, τα βάγια
κι ας φτερουγίσουμε πάνω σε πλάτια ουράνια!..
Xρόνια Πολλά
Kαλή Πρωτοχρονιά!
