Εγώ ο φορολογούμενος!

Του ΓΙΑΝΝΗ ΜΗΤΡΑΚΟΥ, Δασκάλου
Πάνε τρεις δεκαετίες που υπέβαλα την πρώτη μου φορολογική δήλωση. Ως δημόσιος λειτουργός δεν είχα να κρύψω τίποτα. Η Υπηρεσία κάθε μήνα παρακρατούσε το φόρο που αναλογούσε στο εισόδημά μου και τις περισσότερες φορές, με βάση τις φορολογικές μειώσεις και απαλλαγές, υπήρχε και κάποια μικρή επιστροφή των παρακρατηθέντων. Φορολογία στην πηγή, που λένε.
Από τότε, όταν τελείωνε η περίοδος υποβολής των φορολογικών δηλώσεων και το Υπουργείο Οικονομικών προέβαινε σε αποτίμηση των δηλωθέντων εισοδημάτων, με μεγάλη μου έκπληξη διαπίστωνα πως εγώ ο απλός δημόσιος υπάλληλος ανήκα στην κατηγορία των «πλουσιοτέρων Ελλήνων», αφού οι γιατροί, οι δικηγόροι, οι φαρμακοποιοί και οι ελεύθεροι επαγγελματίες, για να αναφέρουμε ενδεικτικά κάποιες άλλες κατηγορίες, δήλωναν εισόδημα πολύ κατώτερο απ’ αυτό των δασκάλων, των καθηγητών και λοιπών δημοσίων υπαλλήλων!
Δεν το κρύβω πως ένιωθα ένα είδος υπερηφάνειας όταν οι αξιότιμοι Υπουργοί Οικονομικών δήλωναν ότι συμπεριλαμβάνομαι στους στυλοβάτες του ελληνικού κράτους και ότι χάρις στους φόρους που εισέπραττε από όλους εμάς τους ταπεινούς το σεβαστό μας γκουβέρνο στεκόταν στα πόδια της η ταλαίπωρος Ελλάς!
Με ρικές φορές, βεβαίως, μ’ έπιανε δικαιολογημένη αγανάκτηση καθώς διαπίστωνα πως οι «πτωχοί», κατώτεροι εμού, φορολογούμενοι κυκλοφορούσαν με πολυτελή αυτοκίνητα, ενδύονταν με πανάκριβα ενδύματα, διέμεναν σε βίλες, έκαναν διακοπές στα πλέον κοσμοπολίτικα θέρετρα και κάποιοι εξ αυτών διέθεταν και κότερα για τις θαλασσινές τους εξορμήσεις! Κι όλα αυτά ενώ, το κομματικό μας κράτος και οι αρμόδιες υπηρεσίες τους, τους κατέτασσαν, βάση της φορολογικής τους δήλωσης, στην ομάδα «των πενομένων και αναξιοπαθούντων» συμπατριωτών μας! Δυστυχώς τα έχει αυτά η ζωή στον έρμο τον τόπο μας!
Τι κι αν εμείς οι «πλούσιοι» φορολογούμενοι προσπαθούσαμε να τα βγάλουμε πέρα με μισθό τρεις κι εξήντα, όπως λέγαμε τότε στον καιρό της δραχμής; Τι κι αν χρειαζόμαστε αιματηρές οικονομίες και δάνειο τραπέζης για να πάρουμε ένα μεσαίας κατηγορίας αυτοκίνητο; Τι κι αν οι διακοπές μας ήταν καμιά βδομάδα στο πατρικό ή στο γυναικοχώρι; Τι κι αν στερούμαστε ακόμα και βασικά είδη ανάγκης για να πληρώσουμε τα φροντιστήρια των παιδιών μας μήπως και καταφέρουν ν’ ανέβουν κανένα σκαλί παραπάνω στην άδικη ταξική μας κοινωνία; Τι κι αν τρέμαμε μήπως μας τύχει καμιά αρρώστια ή κανένα ατύχημα και πάμε «το σκυλί στ’ αμπέλι»; Α, όλα κι όλα εμείς, με βάση τη φορολογική μας δήλωση, ανήκαμε στην ανώτερη εισοδηματικά τάξη! Κι αυτό η δημοκρατική μας Πολιτεία το ανεχόταν, αν δεν το ευλογούσε κιόλας, επί σειράν ετών!
Να’ ναι καλά όσοι εθήτευσαν Υπουργοί Οικονομικών, σε όλη τη μεταπολιτευτική περίοδο, γιατί δεν ξεχνούσαν να μας διαβεβαιώνουν ότι, με τις αλλαγές που θα κάνουν στο φορολογικό μας σύστημα, θα μπουν όλα σε τάξη και «κάθε κατεργάρης στον πάγκο του»! Και τους πιστεύαμε, οι αφελείς! Και το μόνο που κατάφεραν, με τις απανωτές φορολογικές τους αλλαγές, ήταν να δημιουργήσουν υπόγειες διαδρομές και παραθυράκια, που τα εκμεταλλεύτηκαν, αρκούντως, οι έχοντες και κατέχοντες, για να βγάλουν τα κεφάλαιά τους στις ελβετικές τράπεζες και στις οφσόρ εταιρείες, συμβάλλοντας στη χρεοκοπία αυτής της δύστυχης πατρίδας!
Ακόμα και τώρα, μέσα στην καταιγίδα της κρίσης, οι μνημονιακές Κυβερνήσεις το πρώτο που έκαναν ήταν να φορτώσουν, γι’ άλλη μια φορά, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη στους μισθωτούς και στους συνταξιούχους και μάλιστα του δημόσιου τομέα, που αποτελεί τον εύκολο στόχο τους! Οι «πένητες» πλούσιοι έμειναν και πάλι στο απυρόβλητο! Κι όταν οι ξένοι, με δική τους πρωτοβουλία, έστειλαν κάποια στοιχεία για τους λογαριασμούς που τηρούν Έλληνες υπήκοοι σε τράπεζες του εξωτερικού, οι κυβερνώντες τα έκρυψαν στα συρτάρια των γραφείων τους ή τα «έχασαν», όπως δήλωσαν κάποιοι εξ αυτών με περισσό κυνισμό!
Τώρα ετοιμάζουν, λέει, νέο φορολογικό νομοσχέδιο! Δεν ξέρω γιατί, αλλά αυτή η ανακοίνωση δεν μου λέει τίποτα! Δεν με συγκινεί, δεν μου ξυπνάει μέσα μου κάποια αισιοδοξία κι ελπίδα! Και τούτο γιατί αυτοί, που κάνουν τις ανακοινώσεις, δεν έχουν τη λεγόμενη «έξωθεν καλή μαρτυρία» και η προϊστορία τους περί άλλων προδιαθέτει τον απλό πολίτη, το σύνηθες υποζύγιο του μεταπολιτευτικού κομματικού κράτους μας! Μακάρι, οι κυβερνώντες να μας διαψεύσουν! Πρώτοι θα τους χειροκροτήσουμε και θα τους απονείμουμε τα εύσημα! Αλλά ως τότε, αφού «έχουμε καεί στο χυλό, φυσάμε και το γιαούρτι»!
Υ.Γ.: Κύριοι της Κυβέρνησης σας παρακαλώ, όπως όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι, μισθωτοί και συνταξιούχοι, να μας απαλλάξετε από την «τιμή» να ανήκουμε στους πλουσιότερους Έλληνες και να μας συμπεριλάβετε στους «πενόμενους» πλουσίους της χρεοκοπημένης πατρίδας μας!

Σχετικές δημοσιεύσεις